شیوع مشکلات بینایی در دانش آموزان شهر شیراز سال 1387

Abstract

مقدمه و ا هداف: با توجه به اهمیت بینایی در دانش‌آموزان و کمبود آمارهای مربوط به مشکلات بیمایی این مطالعه با هدف تعیین شیوع عیوب انکساری، آنیزومتروپیا، آمبلیوپی و استرابیسموس در دانش‌آموزان شهر شیراز صورت گرفت.

روش کار: این مطالعه مقطعی بوسیله نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی در دانش آموزان شاغل به تحصیل در سال 87-1386 شهر شیراز صورت گرفت. پس از مصاحبه معاینات اندازه‌گیری دید، رفرکشن غیر سیکلوپلژیک (برای دانش آموزان دبیرستان) و سیکلوپلژیک (برای دانش‌آموزان راهنمایی) و معاینات دید دو چشمی در نمونه‌های مورد مطاله انجام گرفت.

نتایج: 2683 نفر از 3065 دانش‌آموز انتخاب شده در مطالعه شرکت کردند (06/86%=میزان پاسخ). شیوع میوپی و هایپروپی در دانش آموزان ابتدایی و راهنمایی به ترتیب (19/6-52/3: CI95%( 85/4% و (02/6-52/3: CI95%( 64/4% بود. 19/22% دانش آموزان دبیرستانی میوپ و 4/11% (04/16-64/6: CI 95%) هایپروپ بودند. میوپی و هایپروپی در دانش آموزان ابتدایی و راهنمایی با سن رابطه معنی‌داری داشتند. 51/2% از دانش آموزان آنیزومتروپ و 31/2% (11/3-51/1 : CI95%) آمبلیوپ بودند. شیوع استرابیسموس 83/1% (50/2-15/1 : CI95%) بود.

نتیجه‌گیری: شیوع نزدیک بینی در دانش‌آموزان شیراز نسبت به کشورهای همسایه نسبتاً بالاست، با اینحال دوربینی از مقدار متوسطی برخوردار است. میزان شیوع آمبلیوپی، آنیزومتروپیا و استرابیسموس در دانش‌آموزان شیراز تقریبا نزدیک به سایر گزارشات است