نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشهبازی, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorمیر ترابی, سید داودfa_IR
dc.contributor.authorقدیر زاده, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorقریشی, سید محمد صادقfa_IR
dc.contributor.authorهاشمی نظری, سید سعیدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T10:16:57Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T10:16:58Z
dc.date.available1399-08-23T10:16:57Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T10:16:58Z
dc.date.issued2018-06-01en_US
dc.date.issued1397-03-11fa_IR
dc.identifier.citationشهبازی, فاطمه, میر ترابی, سید داود, قدیر زاده, محمدرضا, قریشی, سید محمد صادق, هاشمی نظری, سید سعید. (1397). بررسی اپیدمیولوژی مرگ‌ومیر ناشی از سوءمصرف مواد مخدر در اجساد ارجاعی به سازمان پزشکی قانونی کشور در سال 1392. مجله اپیدمیولوژی ایران, 14(1), 9-18.fa_IR
dc.identifier.issn1735-7489
dc.identifier.issn2228-7507
dc.identifier.urihttp://irje.tums.ac.ir/article-1-5960-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/601367
dc.description.abstractمقدمه و اهداف: سوءمصرف مواد مخدر به‌عنوان یک معضل بزرگ پزشکی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی عصر حاضر باعث افزایش ابتلا، میرایی و ناتوانی در معتادان می‌شود. کشور ما نیز به دلیل همسایگی با تولیدکنندگان بزرگ مواد مخدر دارای شرایط حاد و بحرانی از این نظر است. لذا به‌منظور مدیریت جامع اختلالات سوءمصرف مواد انجام مطالعات اپیدمیولوژیکی ضروری به نظر می‌رسد. روش کار: در این مطالعه توصیفی – مقطعی اطلاعات دموگرافیک و اپیدمیولوژیک کلیۀ افرادی که در سال 1392 علت مرگ آن‌ها توسط سازمان پزشکی قانونی مصرف مواد مخدر اعلام‌شده بود توسط دو چک‌لیست استخراج شد و با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: در این مطالعه تعداد 2957 پرونده مورد ارزیابی قرار گرفت که عمدۀ این موارد در افراد مجرد، مذکر و با سطح تحصیلات و درآمد پایین رخ‌داده بود. میانگین سنی افراد 81/12 ± 6/36 سال بود. میزان مرگ‌ومیر ناشی از سوءمصرف مواد در کل کشور 28/53 به ازای هر یک‌میلیون نفر جمعیت بود. شایع‌ترین مادۀ مخدر مصرفی در بین این افراد به ترتیب تریاک، شیشه و هروئین بود و استان‌های همدان، لرستان و زنجان هم با میزان مرگ‌ومیر 150، 101 و 06/80 به ازای هر 1000000 نفر جمعیت دارای بیشترین مرگ‌ومیر ناشی از سوءمصرف مواد مخدر بودند. نتیجه‌گیری: به‌منظور کاهش مرگ‌ومیر ناشی از سوءمصرف مواد مخدر، رویکردهای مدیریتی باید بر برنامه‌های آموزشی و برنامه‌های کاهش آسیب مثل متادون درمانی و برنامه‌های مبتنی بر توزیع نالوکسن در گروه‌های پرخطر متمرکز شوند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله اپیدمیولوژی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Epidemiologyen_US
dc.subjectاعتیادfa_IR
dc.subjectسوءمصرفfa_IR
dc.subjectمواد مخدر و مرگ‌ومیرfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبررسی اپیدمیولوژی مرگ‌ومیر ناشی از سوءمصرف مواد مخدر در اجساد ارجاعی به سازمان پزشکی قانونی کشور در سال 1392fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue1
dc.citation.spage9
dc.citation.epage18


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد