نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعزیزی, کوروشfa_IR
dc.contributor.authorکلانتری, محسنfa_IR
dc.contributor.authorفکری, سجادfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T10:16:22Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T10:16:22Z
dc.date.available1399-08-23T10:16:22Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T10:16:22Z
dc.date.issued2011-12-01en_US
dc.date.issued1390-09-10fa_IR
dc.identifier.citationعزیزی, کوروش, کلانتری, محسن, فکری, سجاد. (1390). شناسایی ناقلین بیماری لیشمانیوز جلدی در کانون شهرستان جاسک، استان هرمزگان با استفاده از تکنیک Nested-PCR. مجله اپیدمیولوژی ایران, 7(3), 27-33.fa_IR
dc.identifier.issn1735-7489
dc.identifier.issn2228-7507
dc.identifier.urihttp://irje.tums.ac.ir/article-1-39-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/601284
dc.description.abstractمقدمه و اهداف: تکنیک‌های مولکولی مبتنی بر PCR با حساسیت و اختصاصیت بالا قادرند تعداد کم انگل در بدن ناقلین را نیز تشخیص دهند. شهرستان جاسک در جنوب شرقی کشور مهم‌ترین کانون بیماری سالک در استان هرمزگان بوده است. مطالعه حاضر بمنظور تعیین ناقلین بیماری در این کانون اجرا گردید. روش کار: در مطالعه ای توصیفی مقطعی در سال‌های 87-1386 پشه خاکی‌ها صید و با استفاده از کلیدهای تشخیصی مورد شناسایی قرار گرفتند. استخراج DNA بروش پروتئیناز K و فنل/کلروفرم/آیزوآمیل الکل انجام و تکثیر بخش متغیر مینی سیرکل‌های کینتوپلاست انگل نیز با استفاده از دو تکنیک Nested-PCR و با سری پرایمرهای LIN R4-LIN17-LIN19 و CSB2XF-CSB1XR-LiR-13Z صورت پذیرفته و باندهای حاصله با مقایسه با نمونه‌های استاندارد شناسایی شدند. نتایج: در مجموع 8123 عدد پشه خاکی از هشت گونه (سه گونه فلبوتوموس و پنج گونه سرژانتومیا) صید و تعیین هویت گردید. سه گونه فلبوتوموس پاپاتاسی؛ فلبوتوموس صالحی و سرژانتومیا تئودوری به ترتیب با 91/59؛ 21/17 و 32/7 درصد صید گونه‌های غالب بودند. آلودگی لیشمانیایی در سه نمونه (5%) از گونه ف. پاپاتاسی و دو نمونه (4%) از گونه ف. صالحی مشاهده و گونه انگل Leishmania major تعیین گردید. ترجیح خونخواری این دو گونه از انسان بترتیب 6/29 و 18 درصد بود. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر اولین مطالعه تعیین ناقلین بیماری لیشمانیوز پوستی به روش مولکولی در استان هرمزگان بود که نشان داد نوع بیماری در این کانون نوظهور از نوع روستایی یا مرطوب و با عامل لیشمانیا ماژور است. براین اساس دو گونه پشه خاکی ف. پاپاتاسی و ف. صالحی به عنوان ناقلین بیماری در این کانون معرفی می‌شوند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله اپیدمیولوژی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Epidemiologyen_US
dc.subjectلیشمانیوز پوستیfa_IR
dc.subjectلیشمانیا ماژورfa_IR
dc.subjectفلبوتوموس پاپاتاسیfa_IR
dc.subjectفلبوتوموس صالحیfa_IR
dc.subjectجاسکfa_IR
dc.subjectایرانfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleشناسایی ناقلین بیماری لیشمانیوز جلدی در کانون شهرستان جاسک، استان هرمزگان با استفاده از تکنیک Nested-PCRfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده بهداشت و تغذیه دانشگاه علوم پزشکی شیرازfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیرازfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز بهداشت دانشگاه علوم پزشکی هرمزگانfa_IR
dc.citation.volume7
dc.citation.issue3
dc.citation.spage27
dc.citation.epage33


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد