نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرحمانی, خالدfa_IR
dc.contributor.authorذکایی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorبیدارپور, فرزامfa_IR
dc.contributor.authorباباحاجیانی, شیداfa_IR
dc.contributor.authorنسایی, پروینfa_IR
dc.contributor.authorمرادی, قبادfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T10:16:18Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T10:16:18Z
dc.date.available1399-08-23T10:16:18Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T10:16:18Z
dc.date.issued2014-06-01en_US
dc.date.issued1393-03-11fa_IR
dc.identifier.citationرحمانی, خالد, ذکایی, مهدی, بیدارپور, فرزام, باباحاجیانی, شیدا, نسایی, پروین, مرادی, قباد. (1393). روند میزان مرگ‌ومیر کودکان استان کردستان طی سال‌های 90-1386. مجله اپیدمیولوژی ایران, 10(1), 65-72.fa_IR
dc.identifier.issn1735-7489
dc.identifier.issn2228-7507
dc.identifier.urihttp://irje.tums.ac.ir/article-1-5208-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/601277
dc.description.abstractمقدمه و اهداف: میزان مرگ‌ومیر کودکان از مهم‌ترین شاخص‌هایی می‌باشد که نشان دهنده توسعه کشورها و مناطق مختلف است. مطالعه حاضر به منظور بررسی روند مرگ‌ومیر کودکان زیر 5 سال در استان کردستان در طی سال‌های 90-1386 انجام پذیرفت. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و داده‌های آماری آن شامل موارد مرگ کودکان زیر 5 سال است که توسط نظام ثبت مرگ استان و موالید زنده از طریق ثبت و احوال در طی سال‌های 90-1386 جمع‌آوری شده است. در تجزیه و تحلیل شاخص‌های اصلی مرگ کودکان شامل مرگ زیر 5 سال، مرگ شیرخواران و مرگ نوزادی در طی این دوره بررسی شده است. ارتباط بین متغیرها با استفاده از آزمون آماری مربع کای محاسبه شد.نتایج: میزان بروز مرگ‌های نوزادی از 5/13در هزار تولد زنده در سال 1386 به 2/12 در هزار تولد زنده در سال 1390 رسید. مرگ‌های شیرخوران و زیر 5 سال هم در همین مدت زمان به ترتیب از 1/17 و 2/20 به 9/14 و 4/17 در هزار تولد زنده کاهش پیدا کرد. از نظر زمانی، بیش‌ترین کاهش مربوط به سال‌های 87-1386 می‌باشد. بین جنسیت و مرگ‌ومیر کودکان رابطه معنی‌دار یافت شد. در میان علل اصلی مرگ‌ومیر، بیماری‌های حول تولد شایع‌ترین علت اصلی مرگ کودکان به‌ویژه در دوره نوزادی در استان بود.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این بررسی در طی این سال‌ها، هرچند روند بروز کاهش داشته است، اما این روند کاهشی به‌ویژه در شاخص مرگ نوزادان آهنگ کندی دارد و هنوز بعضی از علل مرگ قابل پیش‌گیری در کودکان وجود دارد که نیازمند توجه بیش‌تر توسط سامانه بهداشتی و پژوهشگران می‌باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله اپیدمیولوژی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Epidemiologyen_US
dc.subjectروند مرگfa_IR
dc.subjectعلل مرگfa_IR
dc.subjectکودکانfa_IR
dc.subjectکردستانfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleروند میزان مرگ‌ومیر کودکان استان کردستان طی سال‌های 90-1386fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکترای تخصصی اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentمدیر سلامت خانواده و جعیت معاونت بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی کردستانfa_IR
dc.contributor.departmentمعاون بهداشتی دانشگاه، دانشگاه علوم پزشکی کردستانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس گروه سلامت روانی و اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی کردستانfa_IR
dc.contributor.departmentمعاونت بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی کردستانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت کردستان، دانشگاه علوم پزشکی کردستانfa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue1
dc.citation.spage65
dc.citation.epage72


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد