اپیدمیولوژی خودکشی‌های موفق در استان فارس، 90–1386

Abstract

مقدمه و اهداف: خودکشی اقدامی آگاهانه در خاتمه بخشیدن به حیات خود است. شواهد نشان می‌دهد که سالانه نزدیک به یک میلیون نفر در جهان بر اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند. هدف از انجام این پژوهش، توصیف اطلاعات اپیدمیولوژیک و دموگرافیک قربانیان خودکشی‌های موفق دراستان فارس و مطالعه برخی از عوامل مرتبط بر آن است.روش کار: در این مطالعه مقطعی- توصیفی، اطلاعات دموگرافیک و اپیدمیولوژیک قربانیان خودکشی موفق در استان فارس طی مدت 5 سال از ابتدای فروردین‌ماه سال 1386 تا پایان اسفندماه سال1390به کمک پرسش‌نامه جمع‌آوری و سپس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفت.نتایج: در این مدت، تعداد 934 مورد به عنوان خودکشی موفق شناسایی شد. میانگین (±انحراف معیار) سنی افراد خودکشی کرده برابر با 32/12±81/29سال بود که 5/72 درصد آنان مذکر و 3/54 درصد آنان مجرد بودند. بیش‌تر قربانیان خودکشی- 689 نفر(8/73 درصد) در شهر 689 نفر ساکن بودند. شایع‌ترین روش خودکشی در مردان، حلق‌آویزی- 472 نفر (5/50 درصد)- و در زنان، خودسوزی- 103 نفر (16 درصد)- بود. بیش‌تر افراد- 411 نفر (44 درصد)- در دهه‌های سوم عمر ( 29-20 سالگی) خودکشی کرده بودند. شایع‌ترین علت خودکشی بیش‌تر افراد (5/53 درصد) نامعلوم بود.نتیجه‌گیری: با توجه به بالا بودن فراوانی خودکشی در جوانان و نیز در افراد ازدواج نکرده، لزوم توجه خاص به این گروه‌ها در برنامه‌ریزی‌های اجتماعی توسط مسؤولان در استان فارس ضرورت دارد.