نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمیرشکار, سمیهfa_IR
dc.contributor.authorصفوی, سید مرتضیfa_IR
dc.contributor.authorیادگار فر, قاسمfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T10:15:50Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T10:15:50Z
dc.date.available1399-08-23T10:15:50Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T10:15:50Z
dc.date.issued2017-02-01en_US
dc.date.issued1395-11-13fa_IR
dc.identifier.citationمیرشکار, سمیه, صفوی, سید مرتضی, یادگار فر, قاسم. (1395). بررسی رابطه‌‌ ناامنی غذایی با کوتاه‌قدی توأم با چاقی و اضافه وزن کودکان 11-7 ساله شهرستان زابل در سال 1394. مجله اپیدمیولوژی ایران, 12(4), 44-54.fa_IR
dc.identifier.issn1735-7489
dc.identifier.issn2228-7507
dc.identifier.urihttp://irje.tums.ac.ir/article-1-5620-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/601213
dc.description.abstractمقدمه و اهداف: غذا از جمله نیازهای اصلی انسان است، که در قالب«امنیت غذایی» مطرح می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی رابطه‌وضع ناامنی غذایی با کوتاه‌قدی توأم با چاقی و اضافه وزن در کودکان 11-7 ساله شهرستان زابل انجام شد. روش کار: این مطالعه طی 2 مرحله انجام شد در مرحله اول (مقطعی) 3443 دانش‌آموز 11-7 ساله با نمونه‌گیری طبقه‌ای– خوشه‌ای و در مرحله دوم تمام کودکانی که بر اساس نمودار رشد CDC دچار کوتاه‌قدی توأم با چاقی یا اضافه وزن (56 نفر) بودند؛ به عنوان گروه «مورد» و 112 دانش‌آموز که بر اساس همان استاندارد دارای قد و وزن مناسب برای سن بودند؛ به عنوان گروه «شاهد» انتخاب شدند. دانش‌آموزان گروه مورد و شاهد از لحاظ سن، جنس و دبستان هم‌سان بودند. برای ارزیابی امنیت غذایی خانوار پرسشنامه امنیت غذایی 18 گویه‌ای (USDA) با مصاحبه از مادران تکمیل شد. یافته‌ها: شیوع کوتاه‌قدی 95/17 درصد، چاقی 56/4 درصد، اضافه وزن 98/10 درصد و شیوع کوتاه‌قدی توأم با چاقی و اضافه وزن 71/1 درصد در جمعیت مرحله‌ی اول مطالعه بود. بین ناامنی غذایی با کوتاه‌قدی توأم با چاقی و اضافه وزن ارتباط آماری معنی داری نشان داد. به طوری که ناامنی غذایی در گروه مورد با وضع اقتصادی ضعیف، زندگی در منزل استیجاری، شغل کارگر و بیکار برای سرپرست خانواده و سطح سواد پایین سرپرست ارتباط آماری معنی‌داری را نشان داد. نتیجه ‏گیری: از آن‌جا که بین ناامنی غذایی و کوتاه‌قدی توأم با چاقی و اضافه وزن ارتباط آماری معنی‌داری نشان داد؛ طراحی برنامه‌های مداخله‌ای برای پیش‌گیری یا کاهش نا امنی غذایی ضروری به نظر می‌رسد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله اپیدمیولوژی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Epidemiologyen_US
dc.subjectامنیت غذاییfa_IR
dc.subjectکوتاه‌قدیfa_IR
dc.subjectچاقیfa_IR
dc.subjectاضافه وزنfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبررسی رابطه‌‌ ناامنی غذایی با کوتاه‌قدی توأم با چاقی و اضافه وزن کودکان 11-7 ساله شهرستان زابل در سال 1394fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و گروه تغذیه بالینی، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و گروه تغذیه بالینی، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار،گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume12
dc.citation.issue4
dc.citation.spage44
dc.citation.epage54


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد