نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاصغر زاده, صباfa_IR
dc.contributor.authorهلاکویی نائینی, کورشfa_IR
dc.contributor.authorاردلان, علیfa_IR
dc.contributor.authorاحمدنژاد, الهامfa_IR
dc.contributor.authorزایری, سیماfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T10:15:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T10:15:46Z
dc.date.available1399-08-23T10:15:45Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T10:15:46Z
dc.date.issued2012-07-01en_US
dc.date.issued1391-04-11fa_IR
dc.identifier.citationاصغر زاده, صبا, هلاکویی نائینی, کورش, اردلان, علی, احمدنژاد, الهام, زایری, سیما. (1391). مطالعه موردی بررسی آسیب و مرگ و میر ناشی از زلزله 1389 دامغان. مجله اپیدمیولوژی ایران, 8(1), 54-61.fa_IR
dc.identifier.issn1735-7489
dc.identifier.issn2228-7507
dc.identifier.urihttp://irje.tums.ac.ir/article-1-20-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/601203
dc.description.abstractمقدمه و اهداف: زمین لرزه هر ساله منجر به مرگ و جراحات هزاران نفر می‌شود. کشور جمهوری اسلامی ایران نیز در معرض انواع مخاطرات طبیعی و انسان ساخت قرار دارد. بنا بر گزارش جهانی کاهش خطر بلایا که در سال 2009 انتشار یافته، سطح خطر ایران تنها در برابر مخاطرات طبیعی بر اساس مرگ حدود 106 هزار نفر در طی چهار دهه، 8 از 10 برآورد شده است (1). مطالعات اندکی در این زمینه صورت گرفته است. این مطالعه با هدف توصیف میزان جراحات وارده به افراد، علل جراحات، ویژگی‌های سازه‌ای ساختمان‌ها و میزان آسیب وارده به آن‌ها، عکس العمل افراد بلافاصله بعد از زلزله انجام شد. روش کار: این مطالعه، یک مطالعه موردی (case study) است که یک هفته بعد از رخداد زلزله در پنج روستای جنوبی شهرستان دامغان انجام شد. برای جمع‌آوری اطلاعات، از پرسشنامه بررسی آسیب‌های جسمی ناشی از زلزله، استفاده شد. از مصاحبه با مسئولین و مشاهده و مرور منابع موجود، برای جمع‌آوری اطلاعات منطقه و میزان خسارات وارده استفاده شد. نتایج: یافته‌ها نشان داد که در این 5 روستا در اثر وقوع زلزله 4 مورد مرگ (28/0 درصد) و 56 مورد جراحات (4درصد) رخ داد. نوع جراحات در 50% موارد جراحت سطحی و 35 % کوفتگی و 10% شکستگی بوده است. جراحات در 4/87 درصد افراد به علت آسیب توسط اجزای سازه‌ای و در 1/7 درصد افراد به علت آسیب توسط اجزای غیر سازه‌ای و در 3/5 درصد افراد به علت گیر افتادگی بین اشیاء پرت شده بود. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که علت عمده آسیب توسط اجزای سازه‌ای (4/87 درصد) بود. شاید بتوان با افزایش مقاومت سازه‌ای ساختمان‌ها، بویژه در مناطق روستایی که لزوم انجام این امر بسیار احساس می‌شود، تعداد تلفات ناشی از زمین لرزه را به حداقل رسانید، هرگاه این امر با آموزش به افرادجامعه همراه شود، به نتایج بهتری در این زمینه می‌توان دست یافت. Normalfa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله اپیدمیولوژی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Epidemiologyen_US
dc.subjectجراحتfa_IR
dc.subjectمرگfa_IR
dc.subjectزلزلهfa_IR
dc.subjectدامغانfa_IR
dc.subjectایرانfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleمطالعه موردی بررسی آسیب و مرگ و میر ناشی از زلزله 1389 دامغانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentمحقق، گروه سلامت در بلایا و فوریت‌ها، موسسه ملی تحقیقات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده بهداشت، ایستگاه تحقیقات سلامت بندرعباسfa_IR
dc.contributor.departmentگروه سلامت در بلایا و فوریت‌ها، موسسه ملی تحقیقات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه سلامت در بلایا و فوریت‌ها، موسسه ملی تحقیقات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue1
dc.citation.spage54
dc.citation.epage61


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد