فراوانی آلودگی به سالمونلا در گربه‌های روستایی: بررسی سروتیپ، وجود ژن‌های حدت spv R و spv B و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی

Abstract

مقدمه و اهداف: گونه‌های سالمونلا عامل یکی از مهم‌ترین بیماری‌های باکتریایی قابل انتقال بین حیوان و انسان در نقاط مختف دنیا هستند. گربه‌های بدون نشانه‌های بالینی که ممکن است هفته‌ها انواع سالمونلاها را از طریق مدفوع خود دفع کنند؛ می‌توانند نقش مهمی در آلودگی محیط ایفا کنند. هدف از این مطالعه، تعیین نقش گربه‌های روستایی در انتشار گونه‌های باکتری سالمونلا بود.

روش کار: دفع سالمونلا در 170 نمونه (سوآب رکتال) به‌دست آمده از گربه‌های به‌ظاهر سالم روستایی در استان‌های گلستان و مازندران، به‌وسیلهPCR و آزمون‌های رایج کشت میکروبی مورد بررسی قرار گرفت. پس از سروتایپینگ، حضور ژن‌های s‏pv R و spv Bو الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی در سالمونلاهای جدا شده مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها: از 170 نمونه بررسی شده، 25 نمونه ( 7/14 درصد) به سالمونلا شامل سرووارهای اینتریتیدیس (52 درصد)، دابلین (28 درصد) و تیفی‌موریوم (20 درصد) آلوده بودند. حضور ژن‌های حدت spv R و spv B در 5 سالمونلا از 25 سالمونلای جدا شده در این پژوهش شناسایی شد. بیش‌ترین مقاومت دارویی جدایه‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های استرپتومایسین، لینکواسپکتین و تتراسایکلین دیده شد. تفاوت آماری معنی‌داری در فراوانی آلودگی به سالمونلا در جنس‌های نر و ماده و هم‌چنین بین گربه‌های نمونه‌گیری شده در 2 استان گلستان و مازندران دیده نشد.

نتیجه‏گیری: شناسایی سالمونلاهای زئونوتیک دارای ژن‌های حدت spv R و spv B و مقاوم به آنتی‌بیوتیک در گربه‌های روستایی بدون نشانه‌های بالینی، بیانگر خطر مهم و بالقوه این حیوانات برای بهداشت عمومی هست. انجام مطالعه‌های مشابه در جمعیت گربه‌ها در راستای اجرای برنامه‌های جلوگیری، کنترل و ریشه‌کنی سالمونلا در مناطق روستایی شمال ایران ضروری به‌نظر می‌رسد.