بررسی رعایت وضعیت بدنی درست، در پرستاران اتاق عمل شهر همدان، بر اساس سازه‌های الگوی مراحل تغییر در سال 1390

Abstract

مقدمه و اهداف: با توجه به اهمیت وضعیت بدنی درست در پیشگیری از کمردرد، مطالعه حاضر با هدف تعیین آمادگی پرستاران اتاق عمل برای رعایت وضعیت بدنی درست، بر اساس سازه‌های الگوی مراحل تغییر در سال 1390 انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 110 نفر از پرستاران شاغل در 4 اتاق عمل بیمارستان‌های شهر همدان، به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه‌های مربوط به اطلاعات دموگرافیک، سازه‌های الگوی مراحل تغییر و میزان رعایت وضعیت بدنی درست را تکمیل کردند. داده‌ها با نرم‌افزارSPSS تحلیل شدند. نتایج: یافته‌ها نشان داد که با افزایش مرحله تغییر افراد (از مرحله پیش تفکر تا مرحله نگهداری)، میانگین نمره رعایت وضعیت بدنی درست در اتاق عمل افزایش می‌یافت (01/0P=). همچنین با پیشرفت پرستاران در طول مراحل تغییر، خودکارآمدی افراد افزایش (03/0P=) و معایب درک‌شده آنان کاهش یافت (02/0P=). سازه مرحله تغییر توانست 68% تغییرات نمره رعایت وضعیت بدنی درست در پرستاران را پیش‌بینی کند. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که بیشتر پرستاران در سطوح پیش عملیاتی مراحل تغییر (پیش‌تفکر، تفکر و آمادگی) برای رعایت وضعیت بدنی درست در اتاق عمل قرار دارند. در طراحی مداخله‌ها برای صعود پرستاران به سطوح عملیاتی (سطح عمل و نگهداری)، تأکید بر سازه‌های خودکارآمدی و معایب درک‌شده می‌تواند سبب افزایش اتخاذ وضعیت بدنی درست در این جمعیت شود.