بررسی شیوع آنتی‌بادی‌های ضد سایتومگال و ویروس در اهداکنندگان خون مشهد

Abstract

مقدمه و اهداف : عفونت با ویروس سایتومگال در جوامع مختلف شیوعی بالا دارد و اگرچه در افراد دارای ایمنی طبیعی، معمولاً بدون علامت است، می‌تواند در بیماران با نقص ایمنی به عوارض خطیر و جدی منجر شود. یکی از راه‌های انتقال این ویروس ازطریق ترانسفوزیون خون و فراورده‌های خونی است. از این‌رو در این مطالعه، شیوع آلودگی با ویروس سایتومگال در اهداکنندگان خون مشهد بررسی شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد 1008 نمونه از خون اهداکنندگان مرکز انتقال خون مشهد جمع‌آوری گردید و شیوع آنتی‌بادی‌های اختصاصی IgG و IgM ضد این ویروس در نمونه‌های گرفته‌شده به روش الیزا بررسی شد. نتایج با استفاده از نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج: از 1008 نمونه سرم اهداکنندگان مورد مطالعه، 1000نمونه (2/99%) برای IgG مثبت بود. در 16 نمونه (6/1%)IgM سروپوزیتیوگزارش شد. تعداد 8 نمونه (8/0 درصد) از سرم اهداکنندگان مورد مطالعه، بدون هرگونه آنتی‌بادی اختصاصی IgM یا IgG علیه ویروس سیتومگال گزارش گردید. نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای آلودگی به CMV، غربالگری این ویروس در خون‌های اهدایی، برای شناسایی اهداکنندگان سرونگاتیو و استفاده از فراورده‌های خونی تهیه ‌شده ازخون این افراد، برای بیماران در معرض خطر و یا استفاده از فیلترهای لکوسیتی، به‌منظورکاهش احتمال انتقال آلودگی به بیماران در معرض خطر توصیه می‌شود.