| dc.contributor.author | باقری, آرزو | fa_IR |
| dc.contributor.author | سعادتی, مهسا | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T10:15:15Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T10:15:15Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T10:15:15Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T10:15:15Z | |
| dc.date.issued | 2019-05-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1398-02-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | باقری, آرزو, سعادتی, مهسا. (1398). عوامل مؤثر بر فواصل موالید اول و دوم زنان 49-15 ساله شهر تهران. مجله اپیدمیولوژی ایران, 15(1), 68-76. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1735-7489 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7507 | |
| dc.identifier.uri | http://irje.tums.ac.ir/article-1-6283-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/601131 | |
| dc.description.abstract | مقدمه و اهداف: یکی از اساسی‌ترین تعیین‌کننده‌های سطوح باروری که نقشی مؤثر در تغییرات نرخ‌های باروری و هم‌چنین بهداشت و مرگ‌ومیر مادر و نوزاد دارد، فواصل موالید است. با توجه به اهمیت این موضوع، هدف این پژوهش ، تحلیل فاصله ازدواج تا فرزندآوری و فاصله فرزندآوری اول و دوم با استفاده از مدل شکنندگی مشترک بقا و مقایسه‌ی عوامل مؤثر بر این فواصل بود.
روش کار: با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی شده با تخصیص متناسب 610 زن متأهل 15-49 ساله از مناطق مختلف شهر تهران در زمستان 1395 و بهار 1396 انتخاب شدند و از پرسشنامه ساختاریافته به منظور جمع‌آوری اطلاعات آن‌ها و از مدل شکنندگی مشترک بقا برای بررسی تأثیر متغیرهای مورد نظر بر فواصل موالید اول و دوم زنان استفاده شد.
یافته‌ها: میانه طول فرزندآوری اول و دوم به ترتیب برابر 38 و 55 ماه بود. متغیرهای دوره تقویمی بر فاصله اولین فرزندآوری
(016/0= P-value) و وضع فعالیت (045/0= P-value) و منطقه سکونت (025/0= P-value) بر فاصله موالید اول و دوم تأثیر معنی‌‌دار آماری داشتند. مخاطره‌ی نسبی نخستین فرزندآوری زنان در دوره تقویمی اخیر نسبت به زنان در نخستین دوره برابر 484/0 و مخاطره‌های نسبی دومین فرزندآوری زنان شاغل نسبت به غیرشاغلان و ساکن در منطقه توسعه‌یافته نسبت به ساکنان منطقه‌های توسعه‌نیافته به ترتیب برابر 812/0 و 724/0 بودند.
نتیجه‌گیری: به تأخیر انداختن فرزندآوری در میان زنان جوان‌تر و فاصله‌ی طولانی‌تر میان فرزندآوری اول و دوم زنان شاغل می‌تواند ناشی از شرایط اقتصادی و اجتماعی باشد که با فراهم آوردن بستر مناسب می‌توان مانع از این تأخیرها شد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | انجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله اپیدمیولوژی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Epidemiology | en_US |
| dc.subject | باروری | fa_IR |
| dc.subject | فاصله اولین فرزندآوری | fa_IR |
| dc.subject | فاصله موالید اول و دوم | fa_IR |
| dc.subject | مدل شکنندگی بقا | fa_IR |
| dc.subject | اپیدمیولوژی | fa_IR |
| dc.title | عوامل مؤثر بر فواصل موالید اول و دوم زنان 49-15 ساله شهر تهران | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار آمار کاربردی، گروه روش‌های آماری و مدلسازی جمعیت، مؤسسه مطالعات و مدیریت جامع و تخصصی جمعیت کشور، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار آمار زیستی، گروه روش‌های آماری و مدلسازی جمعیت، مؤسسه مطالعات و مدیریت جامع و تخصصی جمعیت کشور، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 15 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 68 | |
| dc.citation.epage | 76 | |
