بررسی خاصیت آنتی‌اکسیدانی خیار دریایی Holothuria parva در دو حالت خشک ( آبدهی شده) و تازه

Abstract

خیار دریایی یک منبع مهم از مواد با ارزش دارویی و تغذیه­ای است. در این پژوهش مقدار فنل، فلاونوئید ، فعالیت آنتی­اکسیدان و تجزیه تقریبی خیار دریایی گونه Holothuria parva در دو حالت تازه و خشک(آبدهی شده) مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور نمونه‌ها از بندر لنگه در خلیج فارس جمع‌آوری شده­است. نمونه‌ها در آزمایشگاه به صورت انجمادی خشک شده و میزان رطوبت آنها اندازه­گیری­گردید سپس تجزیه تقریبی آن محاسبه گردید. میزان فنل به روش فولین سیوکالتو، میزان فلاونوئید به روش نورسنجی کلریدآلومینیوم و میزان فعالیت آنتی­اکسیدان با استفاده از DPPH سنجیده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که میزان رطوبت در نمونه تازه برابر با 20/81%±، پروتئین ۰/۱۲%±، چربی ۳۴/۰%± ، خاکستر ۵۰/۵% ±و کربوهیدرات ۹۵/۰% ± بوده است. این مقادیر برای نمونه آبدهی به ترتیب برابر با: ۵۰/۹۲%±، ۷۶/۳%±، ۳۶/۰%±، 1%± و ۰۷/۲%± محاسبه شده­است. میزان فعالیت آنتی­اکسیدانی در نمونه تازه برابر 063/0 ± و در نمونه آبدهی 060/0± میلی­گرم ویتامینC در گرم نمونه خشک و شاخص IC50در نمونه تازه 26/5± و در نمونه آبدهی 14/4 ±بود. میزان فنل کل در نمونه تازه برابر 22/0 ± و در نمونه آبدهی 19/0 ± میلی­گرم اسید گالیک در گرم نمونه خشک بود. میزان فلاونوئید در نمونه تازه 86/3 ± و در نمونه آبدهی 02/5 ± میلی­گرم کوئرستین در گرم نمونه خشک بود. در مورد تجزیه تقریبی فقط میزان پروتئین و خاکستر در حالت تازه نسبت به حالت آبدهی بیشتر و دارای اختلاف معناداری بود (05/0p<) ومیزان رطوبت در حالت خشک (آبدهی­شده) بیشتر از حالت تازه و دارای اختلاف معناداری بود(05/0p<). میزان فنل و فلاونوئید در دو حالت یکسان بوده­است. میزان مهار رادیکال آزاد DPPH در حالت تازه بیشتر از حالت آبدهی و دارای اختلاف معناداری بود (05/0p<) و در نتیجه حالت تازه این گونه خیار دریایی دارای فعالیت آتنی اکسیدانی بیشتری نسبت به حالت خشک(آبدهی شده) است و برای استفاده در صنایع دارویی و غذایی سودمندتر است.