نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorغفله مرمضی, جاسمfa_IR
dc.contributor.authorپقه, اسماعیلfa_IR
dc.contributor.authorمخیر, زهرهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T10:01:33Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T10:01:34Z
dc.date.available1399-08-23T10:01:33Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T10:01:34Z
dc.date.issued2013-01-01en_US
dc.date.issued1391-10-12fa_IR
dc.identifier.citationغفله مرمضی, جاسم, پقه, اسماعیل, مخیر, زهره. (1391). تاثیر سطوح مختلف پروتئین و انرژی جیره بر شاخص های رشد و راندمان غذا در هامور خال‌دار جوان Epinephelus coioides. مجله علمي شيلات ايران, 21(4), 41-56. doi: 10.22092/ISFJ.2017.110086fa_IR
dc.identifier.issn1026-1354
dc.identifier.issn2322-5998
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/ISFJ.2017.110086
dc.identifier.urihttp://isfj.ir/article-1-798-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/599676
dc.description.abstractبه منظورتعیین پروتئین و انرژی مورد نیاز ماهی هامور معمولی Epinephelus coioides در مرحله انگشت قدی, 9 جیره غذایی نیمه خالص حاوی سه سطح پروتئین خام (40، 50 و 60 درصد) و سه سطح انرژی قابل هضم (16,14 18و کیلوژول بر گرم)، در یک سیستم آب در گردش (2 لیتر بر دقیقه ) با متوسط (±انحراف معیار) دمایی 11/1±32/24 درجه سانتیگراد برای 8 هفته آزمایش شد. سه تکرار برای هر تیمار در نظر گرفته شد که هر تکرار 20 عدد ماهی با میانگین (± انحراف معیار) (4/0±79/16 گرم) در مخازن پلی اتیلینی حدود 300 لیتری ذخیره سازی و روزانه دوبار تا حد سیری تغذیه می شدند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که بازماندگی, شاخص کبدی و شاخص وضعیت به صورت معنی داری تحت تاثیر سطوح مختلف پروتئین و انرژی قرار نمی گیرد. اما پارامتر های کارایی رشد, بازده غذایی و پروتئینی, ضریب تبدیل غذایی و دریافت غذای روزانه به طور معنی داری تحت تاثیر سطوح مختلف پروتئین و انرژی قابل هضم قرار گرفته اند. جیره شماره 5 (50 درصد و انرژی قابل هضم 16کیلوژول بر گرم ( مناسب ترین جیره بود و بهترین میزان کارایی رشد, بازده غذایی و پروتئین را در بین جیره های آزمایش شده نشان داد. مقدار ظاهری استفاده از پروتئین خالص (ANPU) در بین سطوح مختلف پروتئین و انرژی قابل هضم اختلاف معنی داری نداشت. میزان چربی, رطوبت و خاکستر ترکیبات بدن تحت تاثیر سطوح مختلف پروتئین و انرژی قرار گرفت. چربی بدن ماهی با افزایش سطح انرژی افزایش و رطوبت و خاکستر لاشه کاهش یافتند. پروتئین لاشه تحت تاثیر سطوح مختلف انرژی جیره غذایی قرار نگرفت, اما با افزایش پروتئین جیره غذایی از 40 به 50 درصد در سطوح ثابت انرژی به طور معنی داری افزایش یافت. این مطالعه نشان داد که ماهی هامور معمولی E. coioides بهترین رشد را در جیره غذایی حاوی پروتئین 50 درصد، انرژی قابل هضم 16 کیلوژول برگرم و با نسبت پروتئین به انرژی قابل هضم، 25/31 میلی گرم بر کیلوژول دارند.fa_IR
dc.format.extent336
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه تحقیقات شیلات ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمي شيلات ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Scientific Fisheries Journalen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/ISFJ.2017.110086
dc.subjectماهی هامورfa_IR
dc.subjectپروتئینfa_IR
dc.subjectانرژیfa_IR
dc.subjectجیره غذاییfa_IR
dc.subjectرشدfa_IR
dc.subjectتغذیهfa_IR
dc.subjectتغذيهfa_IR
dc.titleتاثیر سطوح مختلف پروتئین و انرژی جیره بر شاخص های رشد و راندمان غذا در هامور خال‌دار جوان Epinephelus coioidesfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، اهواز، صندوق پستی: 866-61645fa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، اهواز، صندوق پستی: 866-61645fa_IR
dc.contributor.departmentموسسه تحقیقات علوم شیلاتی تهران صندوق پستی: 6116-14155fa_IR
dc.citation.volume21
dc.citation.issue4
dc.citation.spage41
dc.citation.epage56


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد