بررسی تراکم و پراکنش پلانکتونی در دریاچه سد ماکو

Abstract

طبق مطالعات پلانکتونی انجام شده طی 12 ماه نمونه برداری از اعماق مختلف دریاچه سد ماکو در سال 1377، بیشترین تراکم فیتوپلانکتونی مربوط به فصل تابستان و حداکثر جمعیت زئوپلانکتونی مربوط به فصل پاییز می باشد. غالبیت فیتوپلانکتونی در این سد مخزنی با شاخه کریزوفیتا بوده که 76 درصد جمعیت سالانه را دارا بودند و نمونه های غالب آن گونهDiatoma vulgare, Synedra ulna ، Cyclotella menenghiniana می باشند. شاخه کلروفیتا با گونه های Scenedesmus،bijuga و S.bijugatus در رده دوم قرار دارد. سایر شاخه های فیتوپلانکتونی که از درصد جمعیتی کمتری برخوردارند، عبارت از سیانوفیتا، با گونه Oscillatoria limosa، اوگلنوفیتا با گونه Euglena sp. و پیروفیتا با گونه Ceratium hirdinella می باشند. بیشترین جمعیت زئوپلانکتونی نیز مربوط به شاخه روتاتوریا با 74 درصد جمعیت سالانه بوده پس از آن شاخه بند پایان قرار دارد. بیشترین جمعیت مشاهده شده زئوپلانکتونی مربوط به گونه‌های Polyarthera dolicopthera, Synchaeta oblonga و Polyarthera vulgaris از شاخه روتاتوریا و از شاخه بند پایان، راسته کلادوسرا گونه Daphnia longispina و راسته کوپه پودا با گونه های Cyclops viridis و C.vicinus در رده های بعدی هستند. مقایسه و آنالیز داده های بدست آمده نشان داده که تجمع پلانکتون ها در لایه های سطحی آب بخصوص عمق 5 متر بیشتر و در اعماق بالاتر از جمعیت آنها کاسته می گردد. مشاهدات پلانکتونی و داده های فیزیکی و شیمیایی نیز بیانگر این مساله است که این مخزن آبی دارای استعداد و گونه های مناسب پلانکتونی جهت تغذیه در مراحل لاروی بسیاری از ماهیان بوده، اما می بایست ماهی دار کردن این سد مخزن با برنامه ریزی مناسب و با توجه به تولیدات پلانکتونی انجام گیرد که در نتیجه آن با کنترل وضعیت غذایی و جلوگیری از آلودگی و رشد و تکثیر ماهیان هرز و غیر اقتصادی از ذخایر طبیعی این منبع آبی جهت افزایش تولید ماهیان با ارزش شیلاتی استفاده کرد