تأثیر استفاده از پروبیوتیک Lactococcus lactis (PTCC 1403) و کیتین در جیره بر فاکتورهای خونی، بیوشیمیایی سرم و باکتری‌های دستگاه گوارش ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio L.)

Abstract

هدف از این تحقیق بررسی اثر استفاده از پروبیوتیکLactococcus lactis subsp. lactis و کیتین بر فاکتورهای خونی، سرمی و باکتری­های دستگاه گوارش در جیره غذایی ماهی کپور معمولی بود. برای این منظور تعداد 360 قطعه بچه‌ماهی با وزن 5/1±12 گرم به صورت تصادفی در تانک‌های آزمایشی با تیمارهای طراحی شده بر اساس ترکیب کیتین با سطوح مختلف صفر، 1 و 2 درصد و پروبیوتیک صفر و 2 درصد (g/CFU107 × 1) در جیره غذایی توزیع و به مدت 8 هفته (56 روز) پرورش داده شدند. تیمارهای آزمایش شامل شاهد (تیمار 1)، پروبیوتیک 2 درصد (تیمار 2)، کیتین 1 درصد (تیمار 3)، کیتین 2 درصد (تیمار 4)، پروبیوتیک 2 درصد+کیتین 1 درصد (تیمار 5) پروبیوتیک 2 درصد+کیتین 2 درصد (تیمار 6) بود. در پایان آزمایش، فاکتورهای خونی شامل گلبول قرمز (RBC)، میانگین حجم گلبول قرمز (MCV)، میانگین هموگلوبین در گلبول قرمز (MCH)، میانگین غلظت هموگلوبین در گلبول قرمز (MCHC)، هماتوکریت (Hb)، هماتوکریت (HCT)، گلبول سفید (WBC)، لنفوسیت، ائوزینوفیل، منوسیت، فاکتورهای بیوشیمیایی سرم خون شامل پروتئین کل، آلبومین، گلوکز، کلسترول و تری‌گلیسرید و بار باکتریایی روده تعیین شدند. نتایج نشان داد که در RBC، MCV، MCH، MCHC، هموگلوبین، هماتوکریت، منوسیت در بین تیمارها اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد (05/0<p)، اما بیشترین میزان WBC در تیمارهای 5 و 3 (به­ترتیب103 mm3 66/1±03/18، 49/1±86/16)، ، لنفوسیت در تیمارهای 5 و 2 (بترتیب 58/4±40/70، 65/2±00/65) و ائوزینوفیل در تیمارهای 3 و 6 (بترتیب 16/1±67/2، 58/0±67/1) مشاهده شد. در هیچ کدام از فاکتورهای بیوشیمیایی سرم بین تیمارهای آزمایشی و تیمار شاهد تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (05/0<p)، اما بین تیمارهای حاوی پروبیوتیک و کیتین یا مخلوط آنها تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (05/0>p). بار باکتریایی روده ماهیان در تیمارهای مختلف بجز تیمار 6 بیشتر از تیمار شاهد بود (05/0>p) که بیشترین بار باکتریایی در تیمار 4 (CFU/g 17/25±33/653) مشاهده شد. به طور کلی، می‌توان گفت که استفاده از 2 درصد پروبیوتیک و یک درصد کیتین و استفاده توأم آنها می‌تواند گلبول سفید و بار باکتریایی روده را بهبود بخشد.