تاثیر غنی سازی جیره با جلبک پادینا (Padina astraulis Hauck) بر شاخص‌‌های ایمنی سرم خون ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با نانو اکسید روی

Abstract

استفاده از محرک‌‌های ایمنی نظیر جلبک‌‌ها در بالا بردن ایمنی نقش اساسی دارد. از سویی، وجود نانوذرات بر وضعیت فیزیولوژیک ماهیان اثر‌‌گذار بوده و باعث کاهش عملکرد ایمنی ماهیان می‌‌شود. از اینرو، هدف از این تحقیق بررسی تاثیر غنی سازی جیره با جلبک پادینا (Padina astraulis Hauck) بر شاخص‌‌های ایمنی سرم خون ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با نانو اکسید روی بود. تعداد 250 بچه‌‌ماهی کپور معمولی به‌‌مدت 42 روز در چهار گروه، جیره فاقد جلبک (تیمار 1، شاهد)، غذای حاوی درصدهای مختلف جلبک در جیره شامل 5/0 درصد جلبک (تیمار 2)، غذای حاوی 1 درصد جلبک ( تیمار3) و غذای حاوی 2 درصد جلبک (تیمار 4) تقسیم شدند. سپس به آب مخازن هر کدام از گروه‌ها، 50 درصد غلظت کشنده نانو اکسید روی (5/1 میلی گرم بر لیتر) به‌‌مدت چهارده روز اضافه ‌شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که در مجموع تیمارهای آزمایشی بر میزان پروتئین‌‌کل، ایمونوگلوبولین، آلبومین سرم خون تاثیر معنی‌‌داری داشت (05/0P<)، ولی بر شاخص گلوکز سرم خون تاثیر معنی‌‌داری نداشت (05/0P>). هم‌‌چنین تیمارهای آزمایشی بر میزان آسپارتات ترانسامیناز (AST)، آلکالین فسفاتاز (ALP) و آلانین ترانسامیناز (ALT) سرم خون ماهی تاثیر معنی‌‌داری داشت (05/0P<)؛ میزان این شاخص‌‌ها در اثر تیمارهای تغذیه شده با جلبک پادینا به‌‌طور معنی‌‌داری افزیش یافت. همچنین میزان این شاخص‌‌ها در تیمار در معرض نانو اکسید روی و در تیمارهای ترکیب نانو اکسید روی و جلبک نیز افزایش معنی‌‌داری یافت. با توجه به نتایج تحقیق حاضر می‌‌توان نتیجه گرفت که بنظر می‌‌رسد جلبک پادینا تا حدی توانسته اثر کاهشی نانو اکسید روی را بر شاخص پروتئین کل و ایمونوگلوبولین سرم خون را بهبود ببخشد که نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه است.