بررسی وضعیت خروج آبزیان از بخش‌های مختلف تور ترال ماهی به روش پاکت در آب‌های ساحلی چابهار

Abstract

صید ترال در آبهای خلیج فارس و دریای عمان توسط شناورهای کوچک و بزرگ ترالر به منظور صید انواع مختلف آبزیان بکار گرفته می­شود. یکی از مسائل مطرح، میزان و چگونگی فرار آبزیان مختلف از این تور و بررسی راه­های استانداردسازی این روش صید است. این تحقیق با هدف بررسی چگونگی و میزان فرار آبزیان از بخش های مختلف تور ترال طراحی گردید. عملیات نمونه­برداری با نصب چهار پاکت در قسمت­های مختلف تور ترال انجام شد. در پایان شش مرحله تورکشی تمامی محتویات صید داخل پاکت­ها بررسی شد و مورد زیست سنجی قرار گرفت. مقایسه بین چهار پاکت، نشان داد که بالاترین میانگین طولی آبزیان خارج شده از تور برای یال­اسبی سر بزرگ (T. lepturus) با 5/72 سانتی­متر و کمترین میانگین طولی را پنجزاری کج پوزه (S. insidiator) با 2/5 سانتی­متر به ثبت رسیده است. بعلاوه، ماهی حسون (S. tumbil) با 226 گرم بالاترین میانگین وزنی و میگوی ببری سبز (P. semisulcatus) با 7/1 گرم کمترین میانگین وزنی را در تمامی مراحل تورکشی بخود اختصاص دادند. بررسی پاکت‌ها نشان می‌‌دهد که بیشترین میزان فرار (52/64 درصد) از پاکت نزدیک کیسه صورت گرفته است. مقایسه بین پاکت‌ها نیز نشان‌دهنده اختلاف معنی‌داری در میزان فرار آبزیان از چهار پاکت نصب شده بود و بیشترین میزان فرار در قسمت­های نزدیک کیسه تور اتفاق افتاد.