اثرات جایگزینی پودر ماهی با کنسانتره پروتئینی جو بر تغییرات آنزیمهای گوارشی و کبدی در بچه ‌‌ماهی آزاد دریای خزر (Salmo trutta caspius)

Abstract

span style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;اثرات جایگزینی پودر ماهی با کنسانتره پروتئینی جو بر تغییرات آنزیم های گوارشی و کبدی در جیره غذایی بچه ماهی آزاد دریای خزر (/span/span/spanemspan dir=LTRspan style=color:black;span style=font-family:times new roman,serif;Salmo trutta caspius/span/span/span/emspan style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;) با وزن اولیه 1/1/span/span/spanspan style=color:black;span style=font-family:times new roman,serif;span style=font-size:12.0pt;plusmn;/span/span/spanspan style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;53/16 گرم، طی یک پژوهش 8 هفته‌ای و /span/span/spanspan style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار، هر یک با 3 تکرار بررسی گردید./span/span/span span style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;جیره شاهد (فاقد کنسانتره پروتئینی جو) و 4 جیره حاوی سطوح (25، 50، 75، 100 درصد) کنسانتره پروتئینی جو بودند. در پایان دوره آزمایش، میزان آنزیم آلکالین /span/span/spanspan dir=LTRspan style=color:black;span style=font-family:times new roman,serif;‌‌/span/span/spanspan style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;فسفاتاز (/span/span/spanspan dir=LTRspan style=color:black;span style=font-family:times new roman,serif;ALP/span/span/spanspan style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;)، آنزیم آسپارتات (/span/span/spanspan dir=LTRspan style=color:black;span style=font-family:times new roman,serif;AST/span/span/spanspan style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;) و آلانین‌آمینوترانسفراز (/span/span/spanspan dir=LTRspan style=color:black;span style=font-family:times new roman,serif;ALT/span/span/spanspan style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;) سرم تیمار‌‌های آزمایشی مختلف، تفاوت معنی‌‌داری را به لحاظ آماری نشان دادند (05/0/span/span/spanspan dir=LTRspan style=color:black;span style=font-family:times new roman,serif;p/span/span/spanspan style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;)، اما در میزان/span/span/span span style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;لاکتات‌‌دهیدروژناز (/span/span/spanspan dir=LTRspan style=color:black;span style=font-family:times new roman,serif;LDH/span/span/spanspan style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;) بین تیمار‌‌های آزمایشی مختلف تفاوت معنی‌‌داری مشاهده نشدnbsp; (05/0/span/span/spanspan dir=LTRspan style=color:black;span style=font-family:times new roman,serif;p/span/span/spanspan style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;). در ماهیان تغذیه شده با جیره‌‌های آزمایشی تا سطح 75 درصد جایگزینی، فعالیت آنزیم پپسین با تیمار شاهد اختلاف معنی‌‌داری نشان نداد (05/0/span/span/spanspan dir=LTRspan style=color:black;span style=font-family:times new roman,serif;p/span/span/spanspan style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;). فعالیت کیموتریپسین و آمینو پپتیداز در بین تیمار‌‌های آزمایشی مختلف تفاوت معنی‌‌داری نسبت به تیمار شاهد نشان داد (05/0/span/span/spanspan dir=LTRspan style=color:black;span style=font-family:times new roman,serif;p/span/span/spanspan style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;). در ماهیان تغذیه شده با جیره‌‌های آزمایشی تا سطح 50 درصد جایگزینی میزان فعالیت آنزیم تریپسین و آلکالین فسفاتاز نسبت به تیمار شاهد اختلاف معنی‌‌داری نشان ندادند (05/0/span/span/spanspan dir=LTRspan style=color:black;span style=font-family:times new roman,serif;p/span/span/spanspan style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;). فعالیت آنزیم‌‌های آمیلاز و لیپاز نیز تفاوت معناداری را به لحاظ آماری در بین تیمارهای آزمایشی با سطوح مختلف کنسانتره پروتئینی جو نشان دادند (05/0/span/span/spanspan dir=LTRspan style=color:black;span style=font-family:times new roman,serif;p/span/span/spanspan style=color:black;span style=font-family:b compset;span style=font-size:12.0pt;). آنزیم‌های گوارشی در سطوح بالای جایگزینی کاهش یافت. ولی در سطوح متوسط جایگزینی اثرات کمتری در آنزیم‌های پانکراسی مشاهده شد. با توجه به نتایج مطالعه حاضر می‌توان اذعان نمود، که کنسانتره پروتئینی جو تا سطح 50 درصد جیره برای ماهی آزاد دریای خزر قابل تحمل است. اما وقتی که از این حد بالاتر رود، احتمالاً با افزایش مقدار مواد ضد تغذیه‌‌ای و به ‌‌دنبال آن کاهش جذب مواد مغذی، کاهش مقبولیت و پذیرش غذا و اثرات نامطلوب را بر رشد بدنبال خواهد داشت./span/span/span