تفاوت شاخص‌‌های بهبود سلامت قلب در ترکیب اسیدهای چرب خاویار دریایی و پرورشی فیل ماهی (Huso huso) دریای مازندران

Abstract

ترکیبات تقریبی، اسیدهای چرب و شاخص‌‌های تغذیه‌‌ای موثر بر سلامت قلب انسان بین خاویار فیل ماهی (Huso huso) دریایی دریای مازندران و خاویار فیل ماهی پرورش یافته در آب شیرین مورد مقایسه قرار گرفت. اندازه‌‌گیری پروتئین، چربی، رطوبت و خاکستر با روش استاندارد اندازه‌‌گیری ترکیبات تقریبی و سنجش ترکیبات اسیدهای چرب نیز توسط روش گازکروماتوگرافی صورت گرفت. نتایج نشان داد، مقدار ترکیبات تقریبی بین دو نمونه تفاوت معنی‌‌داری نداشت، ولیکن برخی از ترکیبات اسیدهای چرب دو نمونه با یکدیگر متفاوت بودند (05/0>p). میزان لینولئیک اسید (linoleic acid, C18:2n6) در خاویار فیل ماهی پرورشی 32/8% بود که به طور چشمگیری بیشتر از خاویار دریایی 37/0% بود (05/0>p). امگا-3 (ω-3) تفاوت معنی‌‌داری در نمونه دریایی و پرورشی بترتیب 42/38 و 42/30 % نداشت، لیکن امگا-6 (ω-6) در نمونه دریایی 27/13 % به طور معنی‌‌داری از نوع پرورشی 29/17 % کمتر بود. نسبت امگا-3 به امگا-6 در خاویار دریایی 9/2 بالاتر از نمونه پرورشی 75/1 بود (05/0>p). شاخص‌‌های آتروژنیک (AI) 29/0 و28/0، ترومبوژنیک (TI) 18/0 و 21/0، نسبت هایپوکلسترومی به هایپرکلسترومی (HH) 52/2 و 45/2، پلی‌‌ئن (PI) 73/1 و 46/1 و قابلیت اکسیداسیون چربی (PDI) 86/326 و 03/269 نیز بترتیب در خاویار دریایی و پرورشی تفاوت معنی‌‌داری نداشتند. مطابق نتایج، خاویار پرورشی می‌‌تواند جایگزین غذایی مناسبی برای نوع دریایی خود باشد و اسیدهای چرب این نوع خاویار از میزان شاخص‌‌های کیفی تغذیه‌‌ای مناسبی به منظور جلوگیری از بیماری‌‌های قلبی-عروقی برخوردار می‌‌باشد که این امر خود در حفظ جمعیت دریایی این گونه با ارزش اهمیت شایان توجهی خواهد بود.