بررسی شیمی رسوبات پیرامون قفس‌‌های پرورش ماهی در منطقه جنوبی دریای خزر (منطقه نوشهر)

Abstract

استقرار قفس آبزی‌پروری در مکان مناسب با حداقل اثرات نامطلوب براکوسیستم همراه خواهد بود. لذا، در پایش پرورش ماهی در قفس، کیفیت رسوب بسیار با اهمیت می‌‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی برخی پارامترهای شیمی رسوبات پیرامون قفس‌‌های پرورش ماهی در حوزه جنوبی دریای خزر (منطقه نوشهر) می‌‌باشد. نمونه‌برداری در چهار مرحله از دوره پرورش طی سال 97-1396، در ایستگاه‌‌های سایه قفس، فاصله 200 متر و 1000 متر از قفس‌ها در چهار جهت جغرافیایی انجام پذیرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که تغییرات فرم‌های مختلف فسفر از قبیل فسفر جذب سطحی (Loosely-P)، فسفر متصل به آهن (Fe-P)، فسفر متصل به آلومینیم (Al-P)، فسفر قابل دسترس (Bioava.-P)، فسفر متصل به کلسیم (Ca-P)، فسفر معدنی(TIP)، فسفر باقیمانده (Res.-P) و فسفر کل (TP) بترتیب برابر 8/13-2/1، 114-22، 121-12، 211-37، 2170-61، 2223-150، 937-0 و 2283-203 میکروگرم برگرم وزن خشک بوده است. غلظت اشکال مختلف فسفر در رسوبات بترتیب Ca-P> Res.-P >Fe-P>Al-P>Loosely-P ثبت گردید. همچنین تغییرات میزان pH، پتانسیل اکسیداسیون و احیاء (Eh) و درصدکربن آلی (TOC%) بترتیب برابر60/8-05/8 ، (83-)- (67-) و 87/7-36/1 درصد بوده است. این مطالعه نشان داد که در جذب و رهاسازی فسفر جذب سطحی، فسفر متصل به آهن (Fe-P) و فسفر متصل به آلومینیم (Al-P) بترتیب عامل دما، پتانسیل اکسیداسیون احیاء و pH نقش بارزی ایفاء کردند. با مقایسه کربن آلی کل (60/2-97/1 درصد) با حد آستانه‌ای مجاز مشخص گردید که رسوبات منطقه نوشهر در گروه اثرات متوسط آلودگی قرار داشت.