مطالعه آلودگی میکرو پلاستیک‌ها در 5 گونه از ماهیان غالب خلیج چابهار (استان سیستان و بلوچستان)

Abstract

تقاضای جهانی برای استفاده از پلاستیک­ها به علت کاربردهای فراوان آن رو به افزایش می­باشد. حدود 80-60 درصد از زباله‌های محیط دریا را مواد پلاستیکی تشکیل می­دهند. کمبود اطلاعات و پژوهش در مورد وجود آلودگی پلاستیکی و میکروپلاستیکی در آبزیان وجود دارد. بنابراین، در تحقیق حاضر به بررسی فراوانی، توزیع، اندازه، رنگ و نوع میکروپلاستیک‌ها در دستگاه گوارش 5 گونه (10n=) از ماهیان سواحل حوزه خلیج چابهار، دریای عمان در بهار 96 پرداخته شد. تعداد کل میکروپلاستیک‌های یافت شده در گونه­های مورد مطالعه متغیر بود و بیشترین درصد شکل میکرو پلاستیک‌ها در دستگاه گوارش ماهیان متعلق به فیبر (%55)، قطعات (26%)، گلوله (18%) و فیلم (%1) بوده است. بر اساس نتایج حاصل از آنالیز طیف‌سنجی مادون‌ قرمز تبدیل فوریه (FT-IR) از نمونه‌های میکروپلاستیک­های یافت شده نشان داد که شایع­ترین پلیمرهای یافت شده، پلی‌اتیلن (PE)، پلی‌اتیلن ترفتالات (PET) و نایلون بودند. نتایج نشان داد که تمامی ماهیان نمونه­برداری شده از خلیج چابهار حاوی میکروپلاستیک بودند. با توجه به اهمیت آلودگی میکروپلاستیک می­توان با نظارت بر رهاسازی پلاستیک­ها در سواحل گردشگری و ماهیگیری خلیج چابهار به ‌عنوان موضوع پیشنهادی مطالعات آتی ارائه گردد.