نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorقربانی واقعی, رضاfa_IR
dc.contributor.authorمتین فر, عباسfa_IR
dc.contributor.authorآئین جمشید, خسروfa_IR
dc.contributor.authorحافظیه, محمودfa_IR
dc.contributor.authorقربانی, رسولfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:57:10Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:57:10Z
dc.date.available1399-08-23T09:57:10Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:57:10Z
dc.date.issued2011-10-01en_US
dc.date.issued1390-07-09fa_IR
dc.identifier.citationقربانی واقعی, رضا, متین فر, عباس, آئین جمشید, خسرو, حافظیه, محمود, قربانی, رسول. (1390). بررسی مقایسه جایگزینی طیف غذای مصنوعی دستساز و وارداتی با غذای زنده در تغذیه مراحل زوآی 1 تا پست لارو 15 میگوی پاسفید غربی. مجله علمي شيلات ايران, 20(3), 87-102. doi: 10.22092/ISFJ.2017.110010fa_IR
dc.identifier.issn1026-1354
dc.identifier.issn2322-5998
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/ISFJ.2017.110010
dc.identifier.urihttp://isfj.ir/article-1-422-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/599298
dc.description.abstractغذاهای زنده از ضروریات تغذیه مراحل لاروی اکثر آبزیان دریایی و بخصوص میگو است که در سالهای اخیر و بدلیل هزینه‌های بالای تولید آنها، تلاش در جهت جایگزینی با غذاهای مصنوعی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف این مطالعه نیز با توجه به فراگیر شدن پرورش میگو وانامی در کل کشور در همین راستا است. در این تحقیق میگوی پاسفید غربی از مرحله زوآی 1 تا مایسیس و سپس  تا پست لارو 15 در ظروف پلاستیکی 20 لیتری، با 10 لیتر آبگیری در شروع دوره و با تراکم 100 لارو در لیتر پرورش داده شدند. تحقیق با 9 تیمار  غذایی هر کدام در 3 تکرار  در تانک‌های پرورشی مجهز به سنگ هوا در هر ظرف و در آب باشوری 2±30 قسمت در هزار و با 4 بار غذادهی در شبانه‌روز انجام شد. تیمارهای غذایی شامل طیف کامل غذای زنده (ریز جلبک  کیتوسروس و ناپلیوس آرتمیا)، ترکیب غذای زنده با غذای مصنوعی  و طیف کامل غذای مصنوعی طی مراحل لاروی مورد استفاده قرار گرفت. منظور از غذای مصنوعی، غذای دست‌ساز در این پروژه و مقایسه آن با غذای وارداتی است که در تیمارهای مختلف مورد توجه قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که میانگین افزایش وزن و درصد بازماندگی در زمان تغذیه توام از وضعیت مطلوبتری نسبت به گروه‌های دیگر تیماری برخوردار بودند و تغذیه از غذای مصنوعی، دست‌ساز یا وارداتی در کل دوره پرورش، موجب تلفات شدید لاروها گردید. همچنین مشخص شد که در صورت تامین غذای زنده در مرحله زوآ، امکان جایگزینی 100 درصد غذای مصنوعی آزمایشی در مرحله مایسیس تا پست لارو در مورد این میگو وجود ندارد بطوریکه در این  تیمارها در شاخص‌های رشد تنزل معنی‌دار نسبت به سایر تیمارها مشاهده گردید(P<0/05). در مجموع می‌توان اظهار داشت که جایگزینی بخشی از غذای زنده با غذای مصنوعی طی مراحل لاروی بدون تاثیر منفی بر شاخص‌های رشد و بازماندگی امکان‌پذیر است و همچنین غذای مصنوعی دست‌ساز نسبت به غذای مصنوعی وارداتی از عملکرد مطلوبی برخوردار بوده و می‌توان از آن به جای غذای مصنوعی وارداتی بصورت توام با غذاهای زنده، برای تغذیه مراحل لاروی میگو استفاده نمود.fa_IR
dc.format.extent711
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه تحقیقات شیلات ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمي شيلات ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Scientific Fisheries Journalen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/ISFJ.2017.110010
dc.subjectمیگوی پاسفید غربیfa_IR
dc.subjectتغذیه دوران لارویfa_IR
dc.subjectغذای زندهfa_IR
dc.subjectغذای دستیfa_IR
dc.subjectتغذيهfa_IR
dc.titleبررسی مقایسه جایگزینی طیف غذای مصنوعی دستساز و وارداتی با غذای زنده در تغذیه مراحل زوآی 1 تا پست لارو 15 میگوی پاسفید غربیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume20
dc.citation.issue3
dc.citation.spage87
dc.citation.epage102


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد