بررسی تراکم ذخیره سازی میگو وانامی (Litopenaeus vannamei (Boone, 1931 در پرورش با آب لب شور دریای خزر

Abstract

در این مطالعه اثر تراکم­های مختلف (45، 50، 55 و 60 قطعه در متر مربع) ذخیره سازی اولیه پست ­لارو میگو وانامی (PL12) بر میزان رشد و بازماندگی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای پرورش، آب لب شور (psu 43/0±52/10) از دریای خزر تامین شد. آزمایشات در 12 استخر مدور بتنی با بستر ماسه ای (به مساحت 78 متر مربع) در 4 تیمار آزمایشی و هر تیمار شامل 3 تکرار انجام شد. دوره پرورش 75 روز بود و میانگین دمای آب در طول دوره پرورش 79/1±4/27 درجه سانتی­گراد بود. نتایج نشان داد که تغییر تراکم ذخیره­سازی باعث ایجاد اختلاف معنی­دار آماری پارامتر­های رشد و بازماندگی در تیمار­های آزمایشی شد (05/0>P). بدین ترتیب که با افزایش تراکم، میزان افزایش وزن و نرخ بازماندگی (SR)، ضریب رشد ویژه (SGR) و میانگین رشد روزانه (ADG) کاهش یافت. البته، ضریب تبدیل غذایی در همه تیمار­ها متفاوت بود (05/0>P) و به تراکم ذخیره­سازی اولیه پست­ لارو بستگی نداشت. بیشترین میزان رشد (04/0±11=SGR و 01/0±25/0=ADG گرم در روز) و درصد بازماندگی (1/5±3/65 =SR) و میزان تولید در واحد آزمایشی (3/3±6/43 کیلوگرم در 78 متر مربع) در پایین ترین تراکم (45 قطعه در متر مربع) مشاهده گردید.