مقایسه روش های مختلف آماده کردن جیره خوراک فراسودمند حاوی پروبیوتیک بومی تک سل بر شاخص های رشد پست لارو میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)

Abstract

در دهه اخیر استفاده از خوراک فراسودمند حاوی پروبیوتیک‌ها مورد توجه پرورش دهندگان آبزیان قرار گرفته و یکی از موارد مورد توجه روش افزودن پروبیوتیک‌ها به خوراک آبزیان از جمله میگو می‌باشد. در این پژوهش، اثربخشی روش‌های مختلف آماده کردن جیره خوراک فراسودمند حاوی پروبیوتیک بومی تک سل بر عملکرد رشد میگوی سفید غربی مورد مقایسه قرار گرفت. بدین منظور پست لاروهای میگو در هشت تیمار آزمایشی با پروبیوتیک تک سل (دوز‌های 106 ، 107 و 108 واحد تشکیل دهنده کلونی در هر کیلوگرم (CFU kg-1) به دو صورت جیره های حاوی پروبیوتیک مخلوط شده در پلت و جیره‌های حاوی پروبیوتیک اسپری شده بر پلت و جیره‌ فاقد پروبیوتیک (شاهد)، به مدت 40 روز در تانک مورد تغذیه قرار گرفتند. تیمارهای تغذیه شده با جیره حاوی پروبیوتیک عملکرد بهتری در نرخ رشد ویژه، نرخ رشد نسبی، بازماندگی و ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با گروه‌های شاهد نشان دادند (05/0>p). بیشترین افزایش شاخص‌های رشد در تیمار پروبیوتیک اسپری شده بر پلت با دوز CFU kg-1 108 مشاهده گردید که با تیمارهای حاوی پروبیوتیک مخلوط شده در پلت اختلاف معنی‌داری نداشت (05/0<p). نتایج این پژوهش نشان داد که خوراک فراسودمند حاوی پروبیوتیک بومی تک سل صرف نظر از دوز و روش آماده سازی جیره منجر به بهبود شاخص‌های رشد و بازماندگی در میگوی سفید غربی می‌شوند و دوزهای CFU kg-1 107 و 108 دارای بیشترین اثر بود.