تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر عوامل خطرزای هورمونی و قلبی-عروقی زنان مبتلا به سرطان سینه

Abstract

زمینه وهدف: افزایش و کاهش برخی از هورمون­ها در بدن و تجمع آن در بافت سینه، خطر ابتلا به سرطان سینه را بالا می­برد. هدف از پژوهش حاضر، تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر گلوبولین متصل به هورمون جنسی، هورمون رشد شبه انسولین-1 و لیپوپروتئین­های سرم بیماران مبتلا به سرطان سینه بود. روش کار: 24 زن 45-55 سال مبتلا به سرطان سینه انتخاب و به­طور تصادفی به دو گروه هوازی (12=n) و کنترل (12=n) تقسیم شدند. آزمودنی­های گروه­ تمرینی به­مدت 8 هفته، 3 روز در هفته و به­مدت 60-90 دقیقه در روز به فعالیت ورزشی پرداختند. در این مدت، گروه کنترل هیچ­گونه فعالیت ورزشی منظم نداشتند. قبل و بعد از هشت هفته، از کلیه آزمودنی­ها نمونه­گیری خونی انجام شد. با استفاده از روش آزمون تحلیل واریانس یک­طرفه، تجزیه و تحلیل آماری داده­ها انجام گرفت و در صورت معنی­دار بودن، از آزمون تعقیبی توکی برای تعیین محل اختلاف استفاده شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنی­داری بین میزان گلوبولین متصل به هورمون‌های جنسی زنان SHBG (Sex hormone-binding globulin)، LDL (Low-density lipoprotein) و کلسترول تام در قبل و بعد از هشت هفته فعالیت هوازی مشاهده می­شود. همچنین فعالیت ورزشی موجب کاهش معنی­دار وزن (001/0p=) در آزمودنی­های گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد. نتیجه­گیری: نتایج تحقیق نشان می­دهد که فعالیت­های ورزشی هوازی بر سرطان سینه تاثیر مثبت دارد و می­تواند در کاهش عوارض این بیماران در کنار دارودرمانی و سایر مداخلات پزشکی کمک کنند.