بررسی میزان شیوع فقر آهن در مادران باردار و نوزادان آن ها در بیمارستانهای دانشگاهی شهر تهران

Abstract

فقر اهن مهمترین و شایعترین اختلال تغذیه ای درجهان می باشد.در بین گروهای مختلف سنی و جنسی مادران باردار و نوزادان شانس بیشتری برای ابتلا دارند.درطول دوران بارداری با افزایش نیاز مادر و جین به اهن به عنوان یک عنصر حیاتی،به تدریج این نقص بارز شده.به طوری که در اواخر حاملگی به شدید ترین حالت خود نزدیک می شود.براساس امارهای موجود حدود نیمی از زنان باردار از این اختلاف رنج می برند.برای بررسی شیوع فقر اهن ،فریتین و درصد اشباع ترانسفرین mcv کم خونی ناشی از ان در مادران باردار تهرانی و نوزادان انها،سطح همو گلوبین ، در 417 مادر حامله که در 8 بیمارستان دانشگاهی وضع حمل کرده بودند مورد ازمایش وارزیابی قرار گرفت و 8/34 درصد از مادران دارای فقر اهن بوده و از میان 2/12 درصد مبتلا به کم خونی فقر اهن بوده اند . از سوی دیگر در نوزادان تنها در یک نفر(2/0درصد) فقر اهن به همراه کم خونی فقراهن دیده شد. همچنین این مطالعه نشان داد نوزادان مادران کم خون از متوسط همو گلوبین پایین تری برخوردار بوده ند. کمبود اهن در جامعه مورد بررسی میزان شیوع کمتری نسبت به امارهای موجود در کشورهای مجاور ونیز امارهای قبلی از سایر نقاط کشور دارد.این روند بهبود احتمالا بدلیل اجرای برنامه های پیشگیری می باشد