نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزکوی, ایمانfa_IR
dc.contributor.authorولی پور, علی اصغرfa_IR
dc.contributor.authorعیسی زاده, رفعتfa_IR
dc.contributor.authorبنی هاشمی امام قیسی, مژگانfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:28:01Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:28:02Z
dc.date.available1399-08-23T09:28:01Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:28:02Z
dc.date.issued2016-03-01en_US
dc.date.issued1394-12-11fa_IR
dc.identifier.citationزکوی, ایمان, ولی پور, علی اصغر, عیسی زاده, رفعت, بنی هاشمی امام قیسی, مژگان. (1394). تاثیر دوازده هفته تمرین ترکیبی (هوازی - مقاومتی) بر مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین نوجوانان چاق. مجله علوم پزشکی رازی, 22(141), 91-103.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-3211-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596740
dc.description.abstractزمینه و هدف: چاقی و اضافه‌وزن منجر به کاهش سطوح پلاسمایی گرلین و ابستاتین می‌شود. مطالعات درباره اثر برنامه تمرینی بر گرلین و ابستاتین، به‌ویژه در انسان‌ها، بسیار اندک و محدود است. هدف از این پژوهش، تأثیر دوازده هفته تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی) بر مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین نوجوانان چاق است. روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی است. تعداد 30 نوجوان چاق، هدفمند و در دسترس به‌طور تصادفی در دو گروه تجربی (شاخص توده بدنی (BMI) 55/3±046/31 کیلوگرم بر مترمربع و درصد چربی 71/2±74/34) و گروه کنترل (BMI 198/3±404/30 کیلوگرم بر مترمربع و درصد چربی 465/2±06/35) تقسیم شدند. سپس گروه تجربی برنامه تمرین ترکیبی (تمرین هوازی شامل دویدن روی نوار گردان برای مدت 20 دقیقه در 70-60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی (V02max)) و (تمرین مقاومتی با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه (1RM) با 10 تکرار در هر حرکت برای 2 ست) را به مدت 12 هفته (هر هفته سه جلسه) انجام دادند. درحالی‌که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند و تنها پی گیری شدند. متغیرهای وزن، درصد چربی، شاخص توده بدنی (BMI یاBody mass index ) و حداکثر اکسیژن مصرفی (Vo2max) قبل و بعد تمرینات از هر دو گروه اندازه‌گیری شدند. نمونه خونی در حالت ناشتا طی دو مرحله، 48 ساعت قبل و بعد از تمرینات برای سنجش میزان پلاسمایی گرلین و ابستاتین گرفته شد. برای مقایسه درون‌گروهی از آزمون t همبسته و برای مقایسه بین گروهی از آزمون t مستقل استفاده شد. تمامی محاسبات آماری با نرم‌افزار SPSS نسخه 19 انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که مقادیر وزن، درصد چربی، BMI متعاقب انجام 12 هفته تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی) به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0p<) و V02max، مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین به‌طور معنی‌داری افزایش یافت (05/0p<). نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه‌گیری کرد 12 هفته تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی) وزن، درصد چربی، شاخص توده بدنی و را کاهش و مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین را افزایش می‌دهد و همچنین همبستگی معناداری بین گرلین با ابستاتین وجود دارد. بنابراین ممکن است برنامه ترکیبی با کاهش وزن، BMI و درصد چربی باعث افزایش سطوح پلاسمایی گرلین و ابستاتین شود.fa_IR
dc.format.extent3014
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectتمرینات ترکیبیfa_IR
dc.subjectگرلینfa_IR
dc.subjectابستاتینfa_IR
dc.subjectچاقیfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشfa_IR
dc.titleتاثیر دوازده هفته تمرین ترکیبی (هوازی - مقاومتی) بر مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین نوجوانان چاقfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی آبادانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی آبادانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد واحد خوراسگان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume22
dc.citation.issue141
dc.citation.spage91
dc.citation.epage103


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد