مقایسه تیپ D و فرسودگی حیاتی در بیماران انفارکتوس میوکارد حاد و نارسایی قلبی با افراد بهنجار

Abstract

زمینه و هدف: با توجه به نقش عوامل خطرساز روانی – اجتماعی، رفتاری و کیفیت زندگی ناسالم در سبب‍شناسی و فیزیوپاتولوژی اختلالات قلبی- عروقی؛ هدف پژوهش حاضر مقایسه فرسودگی حیاتی و تیپ شخصیتیD در افراد مبتلاء به بیماری قلبی انفارکتوس میوکارد حاد و نارسایی قلبی با افراد بهنجار است. روش ‍کار: مطالعه‍ی حاضر از نوع علی - مقایسه‍ای است که در آن، 100 بیمار مبتلاء به بیماری قلبی - عروقی (50 بیمار انفارکتوس میوکارد حاد و 50 بیمار نارسایی قلبی) و 50 نفر از افراد سالم از طریق همتاسازی با گروه بیمار به روش نمونه‍گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه‍های فرسودگی حیاتی ماستریخت و تیپ شخصیتی D دنولت ابزارهای جمع‍آوری اطلاعات بوده و داده‍ها با روش تحلیل واریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل شدند. یافته‍ها: یافته‍های پژوهش نشان داد بین بیماران قلبی و افراد عادی از نظر تیپ شخصیتی D و مولفه‍های آن (بازداری اجتماعی و عاطفه منفی) و فرسودگی حیاتی تفاوت معناداری وجود دارد. اما هیچ‍گونه تفاوتی میان بیماران انفارکتوس میوکارد حاد و نارسایی قلبی مشاهده نشد. نتیجه‍گیری :با توجه به اینکه فرسودگی حیاتی و تیپ شخصیتی D از ریسک فاکتورهای مهم و تأثیرگذار در زندگی بیماران قلبی است، نتایج این پژوهش به نقش آموزش و مداخلات درمانی برای ارتقاء کیفیت زندگی بیماران قلبی -عروقی اشاره دارد.