تأثیر 4 و 6 هفته تمرین مقاومتی بر سطوح سرمی مایونکتین و عامل رشد شبه انسولین یک در مردان جوان غیر‌فعال

Abstract

مایونکتین (Myonectin) یکی از انواع مایوکاین‌های (Myokine) شناخته شده است و مشابه با عامل رشد شبه انسولین یک (Insulin like growth factor 1 /IGF-1) در مسیر‌های پیام‌رسانی سلولی درگیر است. هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر 4 و 6 هفته تمرین مقاومتی بر تغییرات سرمی مایونکتین و عامل رشد شبه انسولین یک و ارتباط بین آن‌ها در مردان جوان غیر‌فعال بود. روش کار: تعداد 14 دانشجوی پسر غیر تربیت‌بدنی (سن 9/0±26 سال، شاخص توده بدنی 3/2±7/23 کیلوگرم بر مترمربع) به صورت تصادفی ساده از میان داوطلبین انتخاب شدند و در پژوهش شرکت کردند. آزمودنی‌ها سه بار در هفته و به مدت شش هفته متوالی، تمرین مقاومتی منتخب را که شامل حرکات پرس سینه، جلو بازو هالتر ایستاده، پرس پا، جلو ران، پشت ران و زیر بغل سیم‌کش بود، انجام دادند. تعداد تکرار‌‌ها در هر ست برای دو هفته اول، دوم و سوم به ترتیب 8، 10 و 12 و شدت فعالیت نیز به ترتیب 60،70 و 80 درصد یک تکرار بیشینه بود. زمان استراحت بین ست‌ها 2 دقیقه و بین فعالیت‌های مختلف نیز 3 دقیقه در نظر گرفته شد. نمونه‌گیری خون نیز 24 ساعت قبل از شروع فعالیت و 48 ساعت پس از هفته‌های چهارم و ششم انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری در سطح معنی‌داری 05/0>p انجام شد. یافته‌ها: بر اساس یافته‌های این پژوهش هیچ تغییر معنی‌داری در سطوح سرمی مایونکتین و عامل رشد شبه انسولین یک پس از چهار هفته تمرین مقاومتی مشاهده نشد (به ترتیب 202/0p= و 337/0p=) اما مقادیر آن‌ها پس از شش هفته تمرین مقاومتی افزایش معنی‌داری یافت (به ترتیب‌ 001/0p= و 029/0p=). ضریب همبستگی پیرسون نیز بین شاخص‌های مایونکتین و عامل رشد شبه انسولین یک پس از 4 و 6 هفته تمرین مقاومتی معنی‌دار نبود (به ترتیب 074/0p= و 071/0p=). نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد که تمرین مقاومتی به طول چهار هفته برای افزایش سطوح سرمی مایونکتین و عامل رشد شبه انسولین یک در مردان جوان غیر‌فعال کافی نیست و به نظر می‌رسد حداقل زمان لازم برای افزایش سطوح محیطی آن‌ها شش هفته است.