نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمیرفخار, فرزانه ساداتfa_IR
dc.contributor.authorمحبی, سید رضاfa_IR
dc.contributor.authorحسینی, سید مسعودfa_IR
dc.contributor.authorعظیم زاده, پدرامfa_IR
dc.contributor.authorدرخشانی, شقایقfa_IR
dc.contributor.authorشریفیان, افسانهfa_IR
dc.contributor.authorسربازی, محمد رضاfa_IR
dc.contributor.authorزالی, محمد رضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:26:48Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:26:49Z
dc.date.available1399-08-23T09:26:48Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:26:49Z
dc.date.issued2016-06-01en_US
dc.date.issued1395-03-12fa_IR
dc.identifier.citationمیرفخار, فرزانه سادات, محبی, سید رضا, حسینی, سید مسعود, عظیم زاده, پدرام, درخشانی, شقایق, شریفیان, افسانه, سربازی, محمد رضا, زالی, محمد رضا. (1395). بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم (rs1800872A/C) ژن اینترلوکین 10 با ابتلا به عفونت مزمن هپاتیت B. مجله علوم پزشکی رازی, 23(144), 91-99.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-3717-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596653
dc.description.abstractزمینه و هدف: سیتوکین‌ها نقش مهمی در تعدیل پاسخ  ایمنی سلولی در عفونت با ویروس هپاتیت B ایفا می‌کنند. اینترلوکین 10 عضوی از خانواده سیتوکین‌ها می‌باشد. بیان کلی مولکول‌های آن به طور عمده توسط پلی‌مورفیسم‌های تک نوکلئوتیدی در ناحیه پروموتر ژن این اینترلوکین کنترل می‌شود.  هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم‌ تک نوکلئوتیدی ژن اینترلوکین 10 (rs1800872A/C) با عفونت مزمن هپاتیت B بود. روش کار: در این تحقیق 130 فرد مبتلا به هپاتیت B مزمن و 130 فرد سالم شرکت داشتند. شناسایی و تکثیر قطعه ژنی حاوی جایگاه پلی‌مورفیسم به روش واکنش زنجیره پلیمراز (PCR) و تعیین ژنوتیپ با تکنیک چندشکلی قطعه محدود (RFLP) انجام گرفت. داده‌های حاصل از تعیین ژنوتیپ افراد دو گروه بیمار و شاهد با استفاده از نرم‌افزار IBM SPSS Statistics V.22 تجزیه و تحلیل شدند. معنی‌دار بودن تفاوت در فراوانی آللی و ژنوتیپی بین دو گروه با آزمون مربع کای (2χ) به دست آمد. برای بررسی توزیع نرمال متغیر سن از آزمون کولموگروف- اِسمیرنوف، و برای مقایسه میانگین سن افراد در گروه شاهد و بیمار از آزمون غیر پارامتریک مَن- ویتنی استفاده شد. ارزش p کمتر از 05/0  معنی‌دار در نظر گرفته شد. به منظور حذف اثر عوامل مداخله گر احتمالی از آزمون رگرسیون لُجیستیک استفاده شد وOdds Ratio در محدوده اطمینان 95% محاسبه گردید. یافته‌ها: فراوانی ژنوتیپ‌های CC، AC و AA به ترتیب %40، %8/50 و %2/9 برای بیماران، و %9/56، %2/36 و %9/6 برای گروه کنترل به دست آمد. ارتباط معنی داری به لحاظ آماری بین فراوانی ژنوتیپ‌ها (025/0=p) و آلل‌های (017/0=p) پلی‌مورفیسم rs1800872A/C  ژن اینترلوکین 10 در 2 گروه بیمار و کنترل مشاهده شد. نتیجه‌گیری: پلی‌مورفیسم rs1800872A/C ژن اینترلوکین 10 را می‌توان به عنوان عامل ژنتیکی میزبانی مرتبط با استعداد ابتلاء به عفونت هپاتیت B یا پیشرفت بیماری در نظر گرفت.fa_IR
dc.format.extent823
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectسیتوکین‌fa_IR
dc.subjectپلی‌مورفیسم تک نوکلئوتیدیfa_IR
dc.subjectاینترلوکین 10fa_IR
dc.subjectهپاتیت B مزمنfa_IR
dc.subjectژنوتیپ.fa_IR
dc.subjectایمونولوژیfa_IR
dc.titleبررسی ارتباط پلی‌مورفیسم (rs1800872A/C) ژن اینترلوکین 10 با ابتلا به عفونت مزمن هپاتیت Bfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.citation.volume23
dc.citation.issue144
dc.citation.spage91
dc.citation.epage99


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد