نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorضیائی, منصورfa_IR
dc.contributor.authorایزدپناه, سونیاfa_IR
dc.contributor.authorشرفی, کیومرثfa_IR
dc.contributor.authorبرزگر شنگل, اکبرfa_IR
dc.contributor.authorایزدی لای بیدی, مرضیهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:26:27Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:26:27Z
dc.date.available1399-08-23T09:26:27Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:26:27Z
dc.date.issued2014-04-01en_US
dc.date.issued1393-01-12fa_IR
dc.identifier.citationضیائی, منصور, ایزدپناه, سونیا, شرفی, کیومرث, برزگر شنگل, اکبر, ایزدی لای بیدی, مرضیه. (1393). شیوع و ریسک‌فاکتورهای اختلالات اسکلتی-عضلانی در رانندگان تاکسی درون‌شهری و بیرون‌شهری؛ شهر اندیشه سال 1390. مجله علوم پزشکی رازی, 21(118), 41-50.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-3002-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596628
dc.description.abstract  زمینه و هدف : ریسک اختلالات اسکلتی-عضلانی در رانندگان تاکسی بالا است، چون آن ها در حین رانندگی در مواجهه طولانی مدت با ارتعاش ماشین، کار ثابت و بدون­تحرک، نشستن طولانی­مدت و وضعیت بدنی نامناسب می­باشند. هدف مطالعه حاضر، بررسی میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط با کار و تعیین عوامل مرتبط با آن در رانندگان تاکسی می­باشد.   روش کار : مطالعه به صورت مقطعی و از نوع توصیفی-تحلیلی بر روی 300 راننده تاکسی که به صورت تصادفی انتخاب شدند، انجام گرفت. برای جمع‌آوری داده­ها از پرسش نامه استاندارد­ اختلالات اسکلتی-عضلانی نوردیک و چارت ناراحتی بدن استفاده شد. همچنین اطلاعات دموگرافیک رانندگان نیز جمع­آوری گردید. آزمون­های آماری شامل Mann-Whitney ، Kruskal-Wallis و ANOVA بود.   یافته‌ها: بیشترین میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در 12 ماه گذشته به ترتیب مربوط به نواحی کمر (2/51%) و زانو (8/41%) و کمترین میزان در ناحیه آرنج (7/10%) رانندگان بود. بیشترین میزان بازدارندگی از کار و فعالیت­های روزانه رانندگان مربوط به درد ناحیه زانو (3/84%) بود. کار در محیط شغلی بیشترین سهم در ایجاد درد در ناحیه کمر (1/91%)، شانه (89%)، گردن (7/92%) و مچ و دست (8/96%) را ایفا می­کند.   نتیجه ‌ گیری : شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی بخصوص در ناحیه کمر و زانو در رانندگان تاکسی بالا بود که احتمالاً به دلیل رانندگی در ساعات طولانی و وضعیت بدنی نامطلوب در حین رانندگی می­باشد. با آموزش رانندگان در ارتباط با نحوه­ی صحیح نشستن در حین رانندگی، انجام ورزش­های کششی، زمان استراحت کافی در شبانه روز و طراحی صندلی ارگونومیک خودرو بر اساس اندازه­های آنتروپومتریکی ایرانیان می­توان تا حدود زیادی از بروز این اختلالات پیشگیری کرد.fa_IR
dc.format.extent347
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectرانندگان تاکسیfa_IR
dc.subjectاختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط با کارfa_IR
dc.subjectارگونومی.fa_IR
dc.subjectبهداشت عمومیfa_IR
dc.titleشیوع و ریسک‌فاکتورهای اختلالات اسکلتی-عضلانی در رانندگان تاکسی درون‌شهری و بیرون‌شهری؛ شهر اندیشه سال 1390fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کرمانشاهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کرمانشاهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کرمانشاهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه علوم پزشکیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume21
dc.citation.issue118
dc.citation.spage41
dc.citation.epage50


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد