بررسی زاویه بتا در منحنی جریان - حجم در بیماران مبتلا به انسداد راههای هوائی

Abstract

متداول ترین روش بررسی کارکرد ریوی است و شکل منحنی جریان-حجم در (Spirometry) نفس سنجی شناخت الگویی بیماریهای ریوی بخوص محل و شدت انسداد راههای هوایی کمک کننده است. شیب قوس پایین رونده منحنی از جمله معیارهایی است که تعیین کننده شدت انسداد راههای تحتانی است و اندازه گیری زاویه بتا یکی از ( Flow-volume loop) روشهای تعیین این شیب می باشد. زاویه بتا با تعیین سه نقطه روی منحنی جریان - حجم تشکیل می دهد. نقاط (V max 50%) مشخص می شود. راس آن را نقطه حداکثر شدت جریان در وسط ظرفیت حیاتی روی محور جریان (Peak flow) روی محور حجم و حداکثر جریان (RV) دیگر آن عبارتند از ابتدای حجم باقیمانده برای تعیین اندازه زاویه بتا منحنی جریان – حجم در 325 بیمار سیگاری و غیر سیگاری مورد بررسی قرار گرفت (Flow) و این نتایج بدست آمد : اندازه زاویه بتا با افزایش سن از سی سالگی به بعد کاهش می یافت. بین افراد سیگاری ای که کمتر از سیگار می کشیدند و افراد غیر سیگاری تفاوت بارزی در متوسط زاویه بتا وجود نداشت. (Pak – Year) 20 پاکت-سال ولی بین سیگاریهایی که بیش از 20 پاکت-سال سیگار میکشیدند و غیر سیگاریها از این تفاوت چشمگیر بود. اندازه زاویه ارتباطی نداشت. اندازه (Restrictive) بتا با انسداد راههای هوائی محیطی کاهش می یافت اما با ضایعات تحدیدی کاهش می یافت. FEF 25-75 و FEV1/FVC ، FEV1 این زاویه با کاهش حجم های مختلف ریوی،