ارزیابی سلولی و مولکولی اثر عصاره هیدروالکلی دارچین روی سلول‌های سرطانی ریه در مقایسه با سیکلوفسفامید

Abstract

زمینه و هدف: سرطان ریه علت بیشترین مرگ و میر ناشی از سرطان در جهان است. با وجود تلاش­های فراوان، تاکنون داروی ایده الی برای درمان سرطان یافت نشده است. دارچین حاوی ترکیبات آنتی اکسیدان قوی است. در این مطالعه، اثر کشندگی عصاره هیدروالکلی دارچین روی سلول­های سرطانی ریه رده A549 با سیکلوفسفامید مقایسه شد. روش کار: عصاره دارچین با دستگاه سوکسله تهیه گردید. سلول­های A549 کشت و سپس به مدت 1، 3 و 5 روز، با غلظت­های01/0 ، 1/0، 1 و 10 میلی­گرم بر میلی­لیتر دارچین و سیکلوفسفامید تیمار شدند. در روزهای معین پس از تیمار، بقاء و مورفولوژی سلول­ها ارزیابی شد. همچنین بیان ژن­های درگیر در آپوپتوز همچون Bax, Bad و Bcl-2 با روش qRT_PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. داده­ها به روش آماری آنالیز واریانس یکطرفه و پس آزمون توکی آنالیز شدند. سطح معنی دار بودن تفاوت­ها، 05/0 p< در نظر گرفته شد. یافته­ها: مقایسه درصد بقاء سلولی در گروه­های تیمار شده نشان داد که اثر کشندگی دارچین در غلظت­های 1 و 10 میلی­گرم بر میلی­لیتر در روز پنجم تقریبا با سیکلوفسفامید یکسان است ولی در سایر غلظت­ها و روزها کمتر از سیکلوفسفامید بود (05/0p<). همچنین، نتایج مولکولی نشان داد که عصاره دارچین در غلظت­های1 و 10 میلی گرم بر میلی­لیتر می­تواند سبب افزایش بیان ژن های Bax, Bad و کاهش بیان ژن Bcl-2 گردد (05/0p<). نتیجه‌گیری: عصاره هیدروالکلی دارچین قادر است آپوپتوز را به صورت وابسته به دوز و زمان در سلول­های A459 القاء کند و با افزایش غلظت، با سیکلوفسفامید مشابه است.