تأثیر 8 هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل امگا-3 بر عملکرد ریوی در مردان چاق

Abstract

زمینه و هدف: کم‌تحرکی و چاقی از پیامدهای زندگی صنعتی می‌باشد؛ بطوریکه روند افزایش شیوع چاقی، تأثیرات منفی بر سیستم تنفسی ایجاد نموده است. تمرینات هوازی و اسیدهای چرب امگا-3 به‌خاطر اثرات فیزیولوژیکی که بر سیستم‌های مختلف بدن دارند؛ مورد توجه می‌باشند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل امگا-3 بر عملکرد ریوی در مردان چاق بود. روش‌ کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 40 مرد چاق با میانگین سنی 05/3±3/32 سال، وزن 4/7±8/97 کیلوگرم، نسبت دور کمر به باسن 022/0±01/1، چربی بدن 52/2±53/31 درصد و میانگین شاخص ‌توده بدنی 61/2±3/32 کیلوگرم/مترمربع به صورت تصادفی در 4 گروه 10 نفری: دارونما، مکمل، دارونما تمرین، مکمل تمرین قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی شامل دویدن با شدت %85-55HRmax به مدت 8 هفته، 45-25 دقیقه و 3 جلسه در هفته بود. میزان مصرف‌ مکمل، روزانه 1000 میلی‌گرم امگا-3 و دارونما نیز از دکستروز 2 درصد بود. مقادیر متغیرهای تحقیق 48 ساعت قبل و بعد از اتمام تمرینات سنجیده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون ANOVA دو راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح (05/0p<) تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: اثر تمرین ورزشی بدون در نظر گرفتن اثر مکمل بر کاهش وزن و درصد چربی بدن معنی‌دار بود (05/0p<). ورزش و مکمل به طور معنی‌داری مقدار FVC، FEV1، PEF، FEF25-75، FIVC،FIV1 و PIF را افزایش داد (05/0p<). اثر ورزش بدون در نظر گرفتن اثر مکمل بر افزایش VO2max و PEF معنی‌دار بود (05/0p<). ورزش، مکمل و ترکیب ورزش+مکمل بر اندازه دور قفسه سینه حالت دم و بازدم غیر معنی‌دار بود (05/0p>). نتیجه‌گیری: تمرین هوازی منظم و مصرف مکمل امگا-3 دو عامل تعدیل‌کننده و اثرگذار بر افزایش شاخص‌های تنفسی بوده و در نتیجه باعث بهبود وضعیت تنفسی مردان چاق می‌شود.