مقایسه متوترکسات و آزاتیوپرین در بیماران آرتریت روماتوئید در بیمارستانهای فیروزگر و حضرت رسول‌اکرم(ص) (مطالعه دو سویه کور)

Abstract

در ایــن مطالعـــه اثرات درمانـــی و اثرات جانبـــی متوترکسات و آزاتیوپرین در درمان 45 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئیـــد به مدت 48 هفتـــه در بیمارستانهای فیروزگــر و حضـــرت رسول‌اکرم(ص) مورد مقایسه قرار گرفـــت و طــی آن 45 بیمار که بر اساس معیارهای سال 1987 انجمن روماتیسم آمریکا (ARA=American Rheumatism Associate) تشخیص داده شده بودند بطور تصادفی در یک مطالعه دو سویه کور قرار گرفتند و گروهی از آنها 100 میلی‌گرم آزاتیوپرین روزانه و گروه دیگر 5/7 میلی‌گرم متوترکسات هفتگی دریافت نمودند. علائم کلینیکــی شامل میزان خشکــی صبحگاهـــی، قدرت مشت کردن(grip)، تعداد مفاصــل دردناک و متـــورم و میزان درد در لمــس براساس شاخـــص ریتچـــی و درد براساس VAS(Visual Analoge Scale) همچنین علائم آزمایشگاهی شامل سرعت سدیمانتاسیون خون در ساعت اول، فاکتور روماتوئید، هموگلوبین، شمارش گلبولهای سفید و پلاکتها در 2 گروه مورد تجزیه و تحلیل مقایسه قرار گرفتند. اثرات جانبی نیز در 2 گروه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. در تجزیه و تحلیل متغیرهای پیوسته از T-test و Paired T-test و در مورد متغیرهای کیفی از تست Chi-square استفاده شد. مقایسه مقادیر بالینی در هفته 24 و 48 مطالعه با مقادیر زمان ورود به طرح، بهبودی چشمگیـــری را نشان داد. بهبودی کلی بالینی(Overall Clinical Improvement) بر اساس نمره فعالیت بیماری(Disease activity score) در 14 و 19 بیمار گروه آزاتیوپرین و 13 و 14 بیمار گروه متوترکسات بعد از 48 و 24 هفته محاسبه شد و مقایسه آنها نسبت به یکدیگر تفاوت آماری با ارزشی را نشان نداد(05/0P>). تعداد موارد قطع دارو به علت اثرات جانبی در 2 گروه یکسان بود. موارد قطع دارو به علت عوارض ناخواسته در هر گروه 2 نفر بوده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که بهبودی بالینی با آزاتیوپرین و متوترکسات و نیز اثرات جانبی در گروه بیماران آرتریت روماتوئید یکسان می‌باشد