آیا با مخلوط چند داروی هوشبر وریدی می توان به پایداری همودینامیک در جراحی پیوند رگهای قلبی دست یافت؟

Abstract

تغییرات نامطلوب همودینامیک ضمن بیهوشی در عمل پیوند رگهای قلب تاثیرات نامطوبی بر گردش خون و روند اکسیژن رسانی به بافتهای بدن بخصوص اعضای حیاتی مانند مغز، کلیه و کبد می گذارد عملکرد آنها را دچار اختلال می نماید. در مواردی این اختلال می تواند بسیار بدخیم باشد و موجب بخطر افتادن سلامت بیمار شود. در این پژوهش پایداری همودینامیک در جراحی پیوند رگهای قلب در زمان بیهوشی کامل داخل وریدی با استفاده از مقادیر مناسب میدازولام، سوفنتانیل و آتراکوریوم بروش تزریق مداوم داخل وریدی، مورد بررسی قرار گرفت با استفاده از این روش پایداری همودینامیک حفظ گردید. سرعت سرد و گرم شدن بیمار حین گردش خون برون پیکری و میزان برون ده ادارای قابل قبول بود و اختلالات شدید اسید باز نیز مشاهده نشد. همچنین استفاده از داروهای اینوتروپ و وازودیلاتور جز در مواردی لازم نگردید. بطور کلی پایداری همودینامیک قابل قبولی قبل، حین و پس از گردش خون برون پیکری حاصل شد. تنها مشکل ، سقوط فشار خون اولیه بیماران، هنگام القا بیهوشی به هنگام تزریق اولیه داروها بود این مسئله ناشی از تزریق سوفنتانیل می باشد که به میزان 75/0 تزریق می شود. جهت پیشگیری از بروز این مشکل می بایست تزریق آهسته انجام شده همچنین معادل ck/kg 5-4 سرم رینگر قبل از آن تزریق شود. با توجه به نکات فوق روش بیهوشی کامل داخل وریدی با استفاده از مخلوط داروهای میدازولام ، سوفنتائیل و آتراکورویوم برای جراحی پیوند رگهای قلبی، روشی مطلوب و قابل توصیه است.