الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی باکتری‌های مولدعفونت ادراری درکودکان شهرکرمانشاه در سال 1394

Abstract

زمینه و هدف: عفونت‌های دستگاه ادراری از شایع‌ترین عفونت‌های باکتریال در کودکان است که به علت عوارض مختلف نیازمند درمان مناسب آنتی‌بیوتیکی هستند. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله‌های مولد عفونت ادراری در کودکان زیر ۱۵ سال شهر کرمانشاه بود.

روش کار: این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی ۱۲۱ نمونه ادرار کشت مثبت کودکان در سال ۱۳۹۴ صورت گرفت. پس از تشخیص هویت سویه‌ها، آزمون تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن انجام گرفت. نتایج به دست آمده با نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون Chi Squar مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح 05/0p< معنی دارتلقی شد.

یافته‌ها: از مجموع نمونه‌ها، ۸۴ (۶۹/۴%) و ۳۷ (6/30%) مربوط به پسران و دختران بود. بیشترین سن و جنس ابتلا گروه سنی زیر دو سال و مونث بود. شایع‌ترین پاتوژن‌های شناسایی شده شامل اشرشیاکلی (1/71%)، انتروباکتر (۱۴/۹%) و سایر ارگانیسم‌ها (۱۴%) بود. بدون توجه به نوع پاتوژن، بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به آنتی بیوتیک‌های آمپی سیلین (5/92%)، کوتریموکسازول (1/71%)، سفالکسین (6/68%) و کمترین مقاومت آنتی بیوتیکی در سیپروفلوکساسین (2/18%) و نیتروفورانتوئین (8/24%) مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: در این مطالعه، سیپروفلوکساسین و نیتروفورانتوئین موثرترین آنتی بیوتیک‌های موثر بر روی پاتوژن‌های ادراری بودند. این امر نشانگر ارزشمند بودن آن‌ها در درمان عفونت‌های ادراری می‌باشد. از طرفی افزایش مقاومت به سفالوسپورین‌ها می‌تواند نشانه استفاده نامناسب و بی‌رویه از آن‌ها باشد. در نتیجه لازم است توجه بیشتری در امر استفاده مناسب از آنتی بیوتیک‌ها، شناسایی پاتوژن‌های مولد عفونت‌های ادراری و همچنین انجام مطالعات دوره‌ای برای شناسایی الگوهای مقاومت دارویی بشود.