نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorموسوی, سیدضیاء‌الدینfa_IR
dc.contributor.authorبهروزی, رکساناfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:23:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:23:24Z
dc.date.available1399-08-23T09:23:24Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:23:24Z
dc.date.issued2002-06-01en_US
dc.date.issued1381-03-11fa_IR
dc.identifier.citationموسوی, سیدضیاء‌الدین, بهروزی, رکسانا. (1381). بررسی میزان استفاده بدون نسخه داروهای ضدقارچ و روشهای طبی دیگر در درمان علائم ولووواژینال مزمن در زنان مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان امام شهر ساری سال 79-1378. مجله علوم پزشکی رازی, 9(28), 121-127.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-253-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596401
dc.description.abstractاستفاده بدون نسخه از داروهای ضدقارچ در دهه اخیر، بطور گسترده‌ای در بین زنان رواج پیدا کرده است. همچنین بسیاری از زنان از روشهای طبی دیگر برای رفع علائم و مشکلات بهداشتی خود، استفاده می‌کنند. با این حال در رابطه با وسعت کاربرد و هزینه این درمانها، اطلاع کمی در دست است. مطالعه حاضر برای بررسی میزان استفاده بدون نسخه از داروهای ضدقارچ و روشهای طبی دیگر در درمان علائم ولووواژینال مزمن در زنان مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان امام شهر ساری انجام شد. این مطالعه به روش توصیفی روی 102 زن مراجعه کننده به درمانگاه زنان که از علائم ولووواژینال مزمن شاکی بودند، انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه، مشاهده و لوازم آزمایشگاهی بود. جهت بررسی آماری از روشهای آماری توصیفی و آزمون‌ کای دو استفاده گردید. میانگین سنی بیماران 28 سال و تحصیلات حدود نیمی از بیماران، دبیرستان و بالاتر از دیپلم بود و میانگین طول مدت علائم اکثر بیماران 18 ماه بود. یافته‌های این پژوهش نشان داد که 60 نفر (82/58 % ) از بیماران، خوددرمانی با داروهای ضدقارچ نظیر کلوتریمازول (85 % )، مایکونازول (5 % )، پوویدون آیودان (10 % ) داشتند. 22 نفر (56/21 % ) از روشهای طبی دیگر نظیر وان یا دوش واژینال سرکه (9/40 % ) ، وان یا دوش واژینال نمک (2/27 % ) ، وان یا دوش واژینال بتادین (2/3 % ) و شستشوی موضعی با ساولن (8 % ) استفاده کرده بودند. در 20 نفر از بیماران (6/19 % )، سابقه خوددرمانی با هیچ روشی وجود نداشت. تعداد 3/73 % پزشکان در رابطه با مصرف داروهای ضدقارچ توسط خود بیمار آگاهی داشتند در صورتی که تعداد کمتری از پزشکان نسبت به استفاده زنان از روشهای طبی دیگر آگاه بودند(2/18 % ). با وجود آنکه اغلب بیماران تصور می‌کردند که ولووواژینیت قارچی علت ایجاد کننده علائم آنها است(5/72 % ) در معاینات بالینی و آزمایشگاهی ولووواژینت کاندیدیایی فقط در 35 نفر (3/34 % ) وجود داشت. براساس این مطالعه استفاده از روشهای خوددرمانی با داروهای ضدقارچ در زنان متداول می‌باشد. این امر نه تنها موجب به تعویق افتادن تشخیص و درمان صحیح بیماری می‌گردد، بلکه عاملی برای ایجاد حالتهای مقاوم و مزمن بیماری می‌باشد. عوارض جانبی استفاده نادرست و هزینه این گونه خوددرمانی‌ها، موجب صدمه زدن به سلامتی فرد و ضررهای اقتصادی در جامعه می‌گردد.fa_IR
dc.format.extent200
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subject1 – مصرف بدون نسخه داروfa_IR
dc.subject2 - داروهای ضد قارچfa_IR
dc.subject3 - روشهای طبی دیگرfa_IR
dc.subject4 - علائم ولووواژینال مزمنfa_IR
dc.subjectفارماکولوژیfa_IR
dc.titleبررسی میزان استفاده بدون نسخه داروهای ضدقارچ و روشهای طبی دیگر در درمان علائم ولووواژینال مزمن در زنان مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان امام شهر ساری سال 79-1378fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue28
dc.citation.spage121
dc.citation.epage127


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد