| dc.contributor.author | میرزاطلوعی, فردین | fa_IR |
| dc.contributor.author | افشار, احمدرضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | محمودزاده, خالد | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T09:23:23Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T09:23:23Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T09:23:23Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T09:23:23Z | |
| dc.date.issued | 2002-06-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1381-03-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | میرزاطلوعی, فردین, افشار, احمدرضا, محمودزاده, خالد. (1381). مقایسه نتایج جااندازی بسته با پین‌گذاری از راه پوست و جااندازی باز با فیکساسیون داخلی در شکستگی سوپراکندیلار بازو در بچه‌ها. مجله علوم پزشکی رازی, 9(28), 113-119. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-264-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596400 | |
| dc.description.abstract | شکستگی تیپ 3 سوپراکندیلار بازو در بچه‌ها شکستگی شایع و پرعارضه‌ای است که بحث‌های زیادی پیرامون نحوه درمان آن وجود دارد. روشهای متداول برای درمان این شکستگی، جااندازی بسته با پین‌گذاری از راه پوست و جااندازی باز با فیکساسیون داخلی (ORIF) است که هر یک از این 2 روش مزایا و معایب خاص خود را دارند. این مطالعه به صورت توصیفی و گذشته‌نگر روی 49 بیمار انجام شد که 21 مورد به روش جااندازی بسته و پین‌گذاری از راه پوست و 28 مورد به روش جااندازی باز و فیکساسیون داخلی تحت درمان قرار گرفتند. معاینه بیماران از طریق دعوت‌نامه و ویزیت در درمانگاه و نیز حضور معاینه کننده در محل زندگی بیماران صورت گرفت. در 4 مورد از بیمارانی که به روش جااندازی بسته و پین‌گذاری از راه پوست تحت درمان قرار گرفته بودند شکستگی سوپراکندیلار بازو تیپ 2 و بقیه تیپ 3 بودند، در حالی که تمام بیماران در گروه جااندازی باز و فیکساسیون داخلی تیپ 3 بودند. نتایج با استفاده از معیار آقای Flynn از لحاظ دامنه حرکتی آرنج و دفورمیتی موجود، بررسی شد. ابزاری که برای سنجش در این بررسی به کار برده شد، گونیامتر ارتوپدی بود. در بیماران گروه جااندازی بسته و پین‌گذاری از راه پوست، در 2/76% نتایج عالی و خوب و در 8/23% نتایج ضعیف و یا متوسط بود. در بیماران گروه جااندازی باز و فیکساسیون داخلی در 1/57% نتایج عالی و خوب و در 8/42% نتایج ضعیف یا متوسط بود. عامل اصلی ایجاد نتایج نامطلوب در روش جااندازی بسته و پین‌گذاری از راه پوست دفورمیتی و بدشکل شدن به علت عدم جااندازی خوب و در گروه جااندازی باز و فیکساسیون داخلی، دفورمیتــی و محدودیــت حرکت بود. در گروه ORIF جراح در Safety Zone کوچکتری از لحاظ انجام خطای تکنیکی قرار داشت. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، روش جااندازی بسته و پین‌گذاری از راه پوست برای جراحانی که تجربه و امکانات کافی برای انجام عمل ORIF ندارند، پیشنهاد می‌شود | fa_IR |
| dc.format.extent | 194 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | 1 – شکستگی سوپراکندیلار بازو | fa_IR |
| dc.subject | 2 – جااندازی بسته با پین‌گذاری از راه پوست | fa_IR |
| dc.subject | 3 – جااندازی باز با فیکساسیون داخلی | fa_IR |
| dc.subject | ارتوپدی | fa_IR |
| dc.title | مقایسه نتایج جااندازی بسته با پین‌گذاری از راه پوست و جااندازی باز با فیکساسیون داخلی در شکستگی سوپراکندیلار بازو در بچه‌ها | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 9 | |
| dc.citation.issue | 28 | |
| dc.citation.spage | 113 | |
| dc.citation.epage | 119 | |
