بررسی ارتباط بین ارتفاع قله رحم، محیط شکم و شاخص توده بدنی مادر با وزن هنگام تولد نوزاد

Abstract

حاملگی و زایمان تجربه بزرگی در زندگی یک زن محسوب می‌شود. بسیاری از عوامل خطرزا برای جنین می‌توانند به مادر صدمه زنند و میزان مرگ‌ومیر و عوارض مادری را بالا ببرند. از مهم‌ترین عواملی که با مرگ‌ومیر و عوارض نوزادی ارتباط دارد، وزن نوزاد است. بنابراین در اهمیت حیاتی تشخیص وزن جنین و کنترل آن در حین دوران بارداری جای هیچ گو نه شکی باقی نمی‌ماند. با توجه به مطالعات و مشاهدات، ارتباط مستقیم سه متغیر ارتفاع قله رحم، محیط شکم و شاخص توده بدنی مادر با وزن هنگام تولد نوزاد، محرز می‌باشد. بر این اساس در تحقیق حاضر سعی شده که ارتباط بین این سه متغیر را با وزن هنگام تولد نوزاد به دست آورده و الگوی ارتباطی آن را تعیین نمود تا شاید بتوان روشی مناسب جهت تخمین دقیق‌تر وزن جنین پیشنهاد کرد. اهداف تعیین شده در این مطالعه عبارتند از: تعیین نمودن ارتباط ارتفاع قله رحم، محیط شکم و شاخص توده بدنی مادر هر کدام جداگانه با وزن هنگام تولد نوزاد و سپس هر سه با هم. هم‌چنین بررسی کردن تاثیر سن، شغل، تعداد حاملگی‌ها، زایمان‌ها و سقط‌های قبلی مادر، سن حاملگی، قد و وزن مادر، تغییرات وزن و شاخص توده بدنی در طی دوران بارداری، پرزانتاسیون جنین، قد، اندازه دور سر و قفسه سینه، جنس نوزاد و نیز اثر سن و وزن کودک قبلی بر روی این ارتباطات. پژوهش حاضر از نوع هم‌بستگی، هم‌خوانی می‌باشد. در این پژوهش تعداد 1200 نفر از زنان بارداری که واجد شرایط بودند به طور تصادفی انتخاب شدند و سپس با حضور در بخش‌های زایمان بیمارستان‌های بعثت سنندج و شهید فیاض بخش کرج در مدت 2 سال با تکمیل برگه ثبت موارد قبل و بعد از زایمان نمونه‌گیری انجام گردید که از آن تعداد 1003 مورد در تحقیق شرکت داده شدند. یافته‌های پژوهش حاضر نشان می‌دهد که ارتباط معنی‌داری بین ارتفاع قله رحم و وزن هنگام تولد با ضریب هم‌بستگی 723/0(000/0= p و 133/33= t )، بین محیط شکم مادر و وزن هنگام تولد با ضریب هم‌بستگی 530/0(000/0= p و 770/19= t )، بین شاخص توده بدنی مادر و وزن هنگام تولد با ضریب هم‌بستگی 25/0(000/0= p و 118/8= t ) و هم‌چنین بین ارتفاع قله رحم، محیط شکم و شاخص توده بدنی مادر و وزن هنگام تولد با ضریب هم‌بستگی 756/0 وجود دارد(000/0= p1 و 94/23= t1 )، (000/0= p2 و 58/10= t2 )، (000/0= p3 و 976/6= t3 ). با توجه به آن که معادله خط ارتباط بین ارتفاع قله رحم، محیط شکم و شاخص توده بدنی مادر با خطای کم‌تر از 500 گرم از حساسیت 2/94% برخوردار است، لذا نتیجه می‌گیریم که می‌توان به عنوان یکی از روش‌های تخمین وزن بالینی از آن استفاده نمود.