نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخوانین‌زاده, مرتضیfa_IR
dc.contributor.authorیداله‌زاده, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorحسین‌نژاد یزدی, مریمfa_IR
dc.contributor.authorستوده‌نیا, سامانfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:23:03Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:23:03Z
dc.date.available1399-08-23T09:23:03Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:23:03Z
dc.date.issued2005-09-01en_US
dc.date.issued1384-06-10fa_IR
dc.identifier.citationخوانین‌زاده, مرتضی, یداله‌زاده, مهدی, حسین‌نژاد یزدی, مریم, ستوده‌نیا, سامان. (1384). بررسی فراوانی هلیکوباکترپیلوری در نسج شقاق مبتلایان به بیماری شقاق مقعدی مزمن بستری در بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص). مجله علوم پزشکی رازی, 12(46), 305-312.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-462-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596371
dc.description.abstract    هلیکوباکتر پیلوری به طور عمده در عمق ژل موکوسی که مخاط معده را می‌پوشاند و بین لایه موکوسی و سطوح رأسی اپی‌تلیوم مخاطی یافت می‌شود و با تولید آنزیم اوره‌آز باعث تولید آمونیاک و دی‌اکسید کربن از اوره و کاهش اسیدیته معده و شروع یک واکنش التهابی می‌شود. پروتئازها و فسفولیپازهای مترشحه از این باسیل نیز باعث تخریب لایه موکوسی می‌شوند. از طرفی شقاق مقعدی هم یک زخم در آندودرم می‌باشد، در حالی که علت ثابت شده‌ای که بتوان بیماری را به آن منتسب کرد، برای آن پیدا نشده است. براساس فرضیه‌ای احتمالی همراهی هلیکوباکتر پیلوری با ضایعات لوله گوارش مانند آپاندیسیت و شقاق‌های مقعدی که یک پروسه التهابی را طی می‌کنند، وجود دارد. در مطالعه حاضر جهت تعیین فراوانی هلیکوباکتر پیلوری در مبتلایان به شقاق مقعدی بستری در بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) اقدام شده است. این مطالعه به صورت بررسی مقطعی( Cross sectional ) بر روی کلیه بیماران مبتلا به شقاق مقعدی، بستری در بخش جراحی بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) در سال 82 انجام گرفته است. از بیماران یک نمونه خون برای آزمایش سرولوژی قبل از عمل جراحی و یک نمونه بیوپسی از ناحیه شقاق مقعدی در حین عمل جراحی برای بررسی هیستوپاتولوژیک تهیه شد. جهت آنالیز اطلاعات به دست آمده از نرم‌افزار آماری SPSS 11.5 استفاده شده است. در مطالعه حاضر، تعداد 98 بیمار مبتلا به شقاق مقعدی که جهت درمان تحت عمل جراحی قرار گرفتند، مورد بررسی قرار گرفته‌اند. میانگین سنی افراد بررسی شده 14/38 سال با 92/13= SD بود. در 9/42% از موارد بررسی شده، نتیجه آزمون سرولوژی آنتی‌بادی ضد هلیکوباکترپیلوری منفی بود، در حالی که در 1/57% نتیجه این آزمایش مثبت بود. در کلیه موارد(100%) بیوپسی انجام شده از نظر وجود هلیکوباکتر پیلوری در نمونه به دست آمده منفی بود. از نظر میانگین تعداد دفعات عود، بین افراد سرولوژی مثبت(5/0 دفعه، 5/0= SD ) و منفی(33/0 دفعه، 75/0= SD ) اختلاف معنی‌دار آماری با 012/0= Pvalue به دست آمد. به نظر می‌رسد مثبت بودن سرولوژی افراد به عنوان یک ریسک فاکتور جهت عود شقاق مقعدی مطرح باشد. در مطالعه انجام شده در هیچ یک از نمونه‌ها، هلیکوباکتر پیلوری یافت نشد و به نظر می‌رسد به احتمال زیاد هلیکوباکتر پیلوری در پاتوژنز شقاق مقعدی، نقش مستقیم و تعیین کننده‌ای نداشته باشد.fa_IR
dc.format.extent162
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectهلیکوباکتر پیلوریfa_IR
dc.subjectشقاق مقعدیfa_IR
dc.subjectبیوپسیfa_IR
dc.subjectسرولوژیfa_IR
dc.subjectجراحی عمومیfa_IR
dc.titleبررسی فراوانی هلیکوباکترپیلوری در نسج شقاق مبتلایان به بیماری شقاق مقعدی مزمن بستری در بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume12
dc.citation.issue46
dc.citation.spage305
dc.citation.epage312


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد