تعیین سطح سرمی روی(ZINC) در کودکان مبتلا به تب و تشنج و مقایسه آن با گروه شاهد

Abstract

تشنج ناشی از تب شایع‌ترین اختلال تشنجی در سنین کودکی است که پیش‌آگهی خوبی دارد. تئوری‌های مختلفی در مورد نقش نورورانس‌میترها و عناصر کمیاب در سرم و مایع نخاع به عنوان پاتوژنز بیماری تشنج ناشی از تب مطرح می‌باشد. از میان این عناصر می‌توان به عنصر روی اشاره کرد. هدف از این مطالعه تعیین تغییرات سطح سرمی روی در کودکان با تب و تشنج در مقایسه با گروه شاهد است. در این مطالعه که آینده‌نگر، تحلیلی و مقطعی است، 92 کودک به 3 گروه تقسیم شدند. گروه الف شامل 34 کودک مبتلا به تب و تشنج(سن 6 ماه تا 5 سال)، گروه ب شامل 40 کودک با تب بدون تشنج(سن 6 ماه تا 5 سال) و گروه ج شامل 18 کودک با تشنج بدون تب(سن 6 ماه تا 5 سال) می‌باشد. سطح سرمی روی در 3 گروه به روش اسپکتروفوتومتری با جذب اتمی( Atomic Absorption spectrophotometry = AAS ) اندازه‌گیری شد و نتایج آن در بین 3 گروه با هم مقایسه گردید. میانگین سطح سرمی روی در گروه الف، ب و ج به ترتیب برابر mg/l 36/24 ± 82/76 و 63/14 ± 12/90 و 39/17 ± 53/94 تعیین گردید. بدین ترتیب میانگین سرمی روی در 3 گروه ذکر شده اختلاف آماری معنی‌داری با هم داشت(006/0= P.value ). نتیجه این که سطح سرمی روی در گروه الف به طور قابل ملاحظه‌ای کم‌تر از 2 گروه دیگر بود و در گروه ب این سطح کم‌تر از گروه ج بود. این یافته‌ها، پیشنهاد می‌کنند که سطح سرمی روی در طی عفونت کاهش می‌یابد و این کاهش در کودکان مبتلا به تب و تشنج به طور معنی‌داری بیش‌تر از 2 گروه دیگر است(006/0 P.value< ).