تعیین میزان و علل مرگ و میر نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان امام خمینی(ره) اهواز در سال 1390

Abstract

زمینه و هدف : میزان مرگ و میر نوزادان یکی از پارامترهای مهم در ارزیابی کیفیت زندگی در جوامع می باشد. حدود 65% موارد مرگ و میر کودکان زیر یک سال به دوران نوزادی اختصاص دارد. مطالعه حاضر به منظور تعیین علل مرگ و میر نوزادان در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادا ن ( NICU) بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز در سال1390 و ارائه راهکارهای پیشگیری از مرگ ومیر نوزادان، انجام شد. روش کار : این پژوهش یک مطالعه مقطعی-توصیفی بود. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه نوزادان فوت شده بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان امام خمینی (ره) در سال1390 بودند. با مراجعه به بایگانی بیمارستان، اطلاعات مورد نیاز از پرونده‌ها ی مرتبط با نوزادان فوت شده استخراج شد و با SPSS نسخه 19 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها : از 1620 نوزاد بستری شده در سال 1390 تعداد 284 نوزاد (5/17%) فوت نمودند. از این تعداد 1/39% مؤنث، 9/59% مذکر و 1/1% موارد ابهام تناسلی داشتند. دیگر اینکه، 9/79% از این نوزادان نارس و 1/77% نیز وزن کمتر از2500 گرم داشتند. 2/78% از موارد مرگ و میر در هفته اول بعد از تولد رخ داده بود و شایع ترین دلایل مرگ به ترتیب شامل نارسی و مشکلات ناشی از آن (8/58%)، ناهنجاری های مادرزادی (3/17%)، آسفیکسی حول وحوش تولد (8%)، عفونت (6%) و دلایل دیگر ( 9/9%) بود. نتیجه‌گیری : با توجه به فراوانی بالای مرگ نوزادان نارس در سن کمتر از سی و هفت هفته، باید توجه بیشتری در جهت پیشگیری از زایمان زودرس و همچنین پیشگیری از عفونت نوزادی، آسفیکسی حول وحوش تولد و سایر در دستور کار قرار گیرد.