بررسی بیان ژنهای CXCL8 ، CCL4 ، CCL3 در نوتروفیل های مواجهه یافته با انگل لیشمانیا اینفانتوم در محیط کشت سلولی

Abstract

زمینه و هدف: مطالعات مختلف نشان می‌دهند که نوتروفیل‌ها در اثر محرک‌های انگلی می‌توانند کموکاین‌های مختلف تولید کنند. این کموکاین‌ها باعث فراخوانی لوکوسیت‌ها، لنفوسیت‌های T، سلول‌های دندریتیکی، مونوسیت‌ها، سلول‌های کشنده طبیعی و نوتروفیل‌ها به محل عفونت می‌شوند. هدف از این مطالعه بررسی بیان ژن‌های CXCL8، CCL4، CCL3 در نوتروفیل‌های مواجهه یافته با انگل لیشمانیا اینفانتوم می‌باشد. روش کار: طی این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی از 30 فرد سالم خونگیری شد و نوتروفیل‌های خون محیطی با استفاده از روش هیستوپاک -1077، دکستران و سانتریفیوژ جدا شدند. پس از انجام آزمون تعیین درصد زنده بودن و خلوص، سلول‌ها شمارش شدند. سپس این سلول‌ها با اشکال پروماستیگوت انگل لیشمانیا اینفانتوم که از بخش ایمونولوژی انستیتو پاستور تهیه شده بود، در فاز ایستا مجاور شد و در انکوباتور CO2 به مدت یک ساعت انکوبه شد، نوتروفیل‌های تحریک نشده به عنوان شاهد استفاده شدند. پس از استخراج RNA، RNA توسط مجموعه آنزیمی به cDNA تبدیل شد. از cDNA برای انجام Real Time PCR استفاده شد. ژن‌های انتخاب شده، ژن کموکاین‌های CCL3، CCL4، CXCL8 بوده و از β –Actin هم به عنوان ژن رفرانس استفاده شد و سپس توسط روش آماری ANOVA تغییر بیان ژن ها بررسی شد. یافته‌ها: نتایج این تحقیق نشان دادند که بیان ژن CXCL8 در نوتروفیل‌های مواجهه یافته با انگل لیشمانیا دچار افزایش معنا دار نسبت به نوتروفیل‌های شاهد گردید (001/0 p<). از سویی بیان ژن‌های CCL3 و CCL4 در نوتروفیل‌های مواجهه با انگل لیشمانیا نسبت به نوتروفیل‌های شاهد بیانگر تغییر معنا‌داری نگردید. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که مواجهه با انگل لیشمانیا سبب تغییری در بیان mRNA ژن‌های CCL3,CCL4 در میان نوتروفیل‌های تحریک شده مشاهده نگردید اما باعث افزایش بیان بالایی از CXCL8 گردید. بر این مبنا، اندازه‌گیری بیان ژن CXCL8 می‌تواند به عنوان معیاری جهت تشخیص ابتلا به انگل لیشمانیا مطرح باشد.