بررسی تاثیرسلامت روان ، مکانیزم های سازگاری و استیگما بر رفتارهای پرخطر در بیمارانHIV مثبت در ایران – یک مطالعه مقطعی

Abstract

زمینه و هدف: متاسفانه طی سال‌های گذشته، سرعت و شتاب ابتلا به ایدز در ایران بخصوص از طریق روابط جنسی پرخطر بسیار بالا گزارش می‌شود. در این مطالعه به بررسی تاثیر استیگما، سلامت روان و مکانیزم‌های سازگاری بررفتارهای پرخطر بیماران HIV مثبت پرداخته شد.

روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی است. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس ۴۵۰ بیمار HIV مثبت از درمانگاه عفونی و بیماری‌های رفتاری بیمارستان امام خمینی تهران وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه‌های خصوصیات دموگرافیک، مقیاس استیگما برگر (Berger Scale Stigma)، سلامت عمومی (General Health-28 Questionnaire)، پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس (WOCQ) است. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون t-test دو گروه مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه Anova و رگرسیون استفاده شد.

یافته‌ها: سلامت روان، استیگما و مکانیزم سازگاری مسله مدار با رفتارهای پرخطر ارتباط دارد (۰۵/۰>p) و میزان استیگما در زنان بیشتر و سلامت روان در این گروه در مقایسه با گروه مردان کمتر است.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از مطالعه، ارتقای سلامت روان در این گروه بیماران منجر به کاهش رفتارهای پرخطر و بالطبع منجر به کاهش شیوع بیماری از طریق رفتارهای پرخطر در کشور می‌شود؛ بنابراین مداخلات روانشناختی می‌تواند در بهبود سلامت روان و کاهش رفتارهای پرخطر موثر باشد و می‌بایستی در بیماران HIV مورد توجه قرار گیرد.