مقایسه نشانگان افسردگی و تفاوت های جنسیتی در افراد وابسته و نا وابسته به مت آمفتامین و ارتباط این نشانگان با سطح کورتیزول پلاسما، یک مطالعه مقطعی

Abstract

زمینه و هدف: مت آمفتامین یک داروی محرک روانی بسیار اعتیاد آور می‌باشد که سبب تغییرات اپی ژنیک می‌گردد و با نشانگان افسردگی مرتبط است. هدف این پژوهش مقایسه تفاوت‌های سنی و جنسیتی در افراد وابسته و ناوابسته به مت آمفتامین و بررسی ارتباط افسردگی با سطح کورتیزول می‌باشد. روش کار: در یک مطالعه مقطعی، 55 بیمار مصرف‌کننده مت آمفتامین با تشخیص افسردگی (29 مرد و 26 زن) و نیز 65 بیمار افسرده غیر مصرف‌کننده مواد (30 مرد و 35 زن) به روش هدفمند از میان مراجعه کنندگان به سه مرکز درمان محرک در شهر تهران انتخاب و در قالب چهار گروه تخصیص یافتند. ارزیابی سطح کورتیزول به روش رادیوایمونواسی (RIA) و نشانگان افسردگی از طریق پرسشنامه افسردگی صورت گرفت. داده‌ها توسط آزمون خی دو، تی مستقل و همبستگی پیرسون تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که میزان کورتیزول در دو گروه زنان و مردان مصرف کننده بالاتر از دو گروه غیر مصرف کننده می‌باشد (039/0< p). همچنین بین میزان کورتیزول و شاخص افسردگی در مصرف کنندگان ارتباط معناداری وجود داشت (045/0>p)، این ارتباط در زنان قوی‌تر از مردان بود. شاخص سنی نیز در مصرف کنندگان پائین‌تر از دو گروه غیر مصرف کننده بود (041/0>p). نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه می‌تواند در فرایند پیشگیری و درمان اعتیاد سودمند باشند، استفاده از درمان دارویی در ایجاد تغییرات در سطوح کورتیزول با هدف کنترل عود مصرف می‌تواند مسیر مناسبی برای پژوهش‌های آتی در این حیطه باشد.