بررسی میزان بیان IL-17 و IL-23R در سلول های تک هسته ای خون محیطی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید

Abstract

زمینه و هدف: بیماری آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمن است که ناشی از تجمع سلول‌های التهابی در مفاصل و ترشح سایتوکاین‌های مختلف التهابی است. از میان این سایتوکاین‌ها می‌توان به IL-17 و IL-23 اشاره کرد که هنوز نقش قطعی آن‌ها در این بیماری مشخص نشده است. در این مطالعه میزان بیان IL-17 و IL-23R و ارتباط آن­ها با بیماری آرتریت روماتوئید مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: مطالعه صورت گرفته از نوع مطالعات موردی- شاهدی می­باشد. در این مطالعه 37 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید و همین تعداد افراد سالم به عنوان گروه سالم شرکت کردند. سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی (PBMCs) با فایکول جدا شده و پس از استخراج RNA تام و ساخت cDNA، بیان mRNA سایتوکاین‌های IL-17 و IL-23R در سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی با تکنیک Real-time PCR و با استفاده از پروب Taqman مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین سنی±انحراف معیار گروه بیماران 328/1±86/46 و گروه سالم 392/1±73/44 می‌باشد. بیان ژن IL-17 در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید در مقایسه با افراد سالم افزایش معنی‌داری را نشان داد (002/0 Pv=) در حالی که بیان ژن IL-23R در گروه بیمار و سالم تفاوت معنی داری را نشان نداد (22/0 Pv=). نتیجه­گیری: در این مطالعه افزایش بیان IL-17 در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید نشان‌دهنده نقش مهم این سایتوکاین در پاتوژنز بیماری است. بنابراین با تحقیقات بیشتر می‌توان با مهار اختصاصی این سایتوکاین به کمک آنتی‌بادی‌های مونوکلونال (داروهای بیولوژیک)، استراتژی‌های درمانی جدید و موثرتری را برای بیماری آرتریت روماتوئید پیشنهاد کرد.