نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدانشپور, مریم‌الساداتfa_IR
dc.contributor.authorهدایتی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorآذری, فرشتهfa_IR
dc.contributor.authorقاسمی, فرشتهfa_IR
dc.contributor.authorعزیزی, فریدونfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:21:44Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:21:44Z
dc.date.available1399-08-23T09:21:44Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:21:44Z
dc.date.issued2004-12-01en_US
dc.date.issued1383-09-11fa_IR
dc.identifier.citationدانشپور, مریم‌السادات, هدایتی, مهدی, آذری, فرشته, قاسمی, فرشته, عزیزی, فریدون. (1383). ارتباط فراوانی الل 2B در ژن CETP، با میزان HDL-C در جمعیت تهرانی. مجله علوم پزشکی رازی, 11(43), 757-763.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-71-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596273
dc.description.abstract    طبق بررسی انجام شده در مورد پلی مورفیسم TaqI در جمعیت قند و لیپید تهران، ارتباط معنی‌داری بین  میزان HDL کلسترول و پلی‌مورفیسم ژن پروتئین انتقال دهنده کلسترول استریفیه(CETP) در جمعیت تهرانی مشاهده شد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط فراوانی الل 2B و میزان بالای HDL بوده است. از میان جمعیت بررسی شده در مطالعه قند ولیپید تهران، 943  نفر با کلسترول و تری‌گلیسرید طبیعی انتخاب شدند و منحنی توزیع HDL در این جمعیت رسم گردید. صدک 10 HDL در ابتدا، وسط و انتهای منحنی مشخص شد و 356 نفر در 3 گروه با HDL کم، متوسط و بالا قرار گرفتند. هم‌چنین عوامل موثر در میزان HDL-C مانند شاخص توده بدنی(BMI)، فشار خون و مصرف سیگار در این افراد مورد بررسی قرار گرفت. DNA ژنومی در این 3 گروه استخراج شد و قطعه‌ای از اینترون 1 ژن CETP با روش PCR تکثیر گردید سپس با روش RFLP (Restricted Fragment length polymorphism) اثر آنزیم TaqI بر این قطعه مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج به دست آمده، فراوانی الل 2B از ژن CETP در افراد با میزان بالای HDL بیش‌تر بود و میزان HDL خون محیطی در 3 ژنوتیپ تفاوت معنی‌داری داشت(001/0p<) به طوری که در ژنوتیپ B1B1 میزان HDL 11±36 میلی‌گرم در دسی‌لیتر و در ژنوتیپ 2B2B تا 13±46 میلی‌گرم در دسی‌لیتر افزایش نشان داده بود. هم‌چنین فنوتیپ 2B2B از 5/5% در گروه HDL پایین، به 3/17% در گروه HDL بالا افزایش یافته بود. به عنوان نتیجه‌گیری کلی می‌توان گفت که بین سطح بالای HDL-C و پلی مورفیسم ژن CETP در جامعه مورد بررسی ارتباط وجود دارد.         fa_IR
dc.format.extent270
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subject1 – پروتئین انتقال دهنده کلسترول استریفیهfa_IR
dc.subject2 – HDL کلسترولfa_IR
dc.subject3 – پلی‌مورفیسمfa_IR
dc.subject4 – Taq Ifa_IR
dc.subjectبیولوژی (زیست شناسی)fa_IR
dc.titleارتباط فراوانی الل 2B در ژن CETP، با میزان HDL-C در جمعیت تهرانیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue43
dc.citation.spage757
dc.citation.epage763


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد