نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخانی, صغریfa_IR
dc.contributor.authorخلیلیان, علیرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:21:43Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:21:43Z
dc.date.available1399-08-23T09:21:43Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:21:43Z
dc.date.issued2004-12-01en_US
dc.date.issued1383-09-11fa_IR
dc.identifier.citationخانی, صغری, خلیلیان, علیرضا. (1383). پیش‌گویی زایمان زودرس توسط اندازه‌گیری میزان H.C.G-β در ترشحات سرویکوواژینال. مجله علوم پزشکی رازی, 11(43), 749-756.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-70-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596272
dc.description.abstractزایمان زودرس، علت اصلی مرگ و میر حوالی تولد در سراسر دنیا است که عوارض زیادی مانند خون‌ریزی داخل بطنی نوزاد، فلج مغزی و هزینه بسیار بالا، بر اهمیت آن می‌افزاید بنابراین شناسایی زودهنگام زنان در معرض خطر و پیش‌گیری از بروز آن از اهمیت بالایی برخوردار است. تمام روش‌هایی که در حال حاضر جهت پیش‌گویی زایمان زودرس معرفی شده‌اند، ناموفق بوده‌اند. این پژوهش به منظور تعیین قدرت تشخیصی H.C.G-β موجود در ترشحات سرویکوواژینال جهت پیش‌گویی زایمان زودرس صورت گرفت. این تحقیق از نوع بررسی قدرت تشخیصی آزمون بود و روی 354 زن باردار با سن حاملگی 28-24 هفته که به مراکز بهداشتی ـ درمانی شهر ساری از سال 1379 تا 1382 مراجعه کرده بودند، انجام شد. بدین منظور نمونه‌های تهیه شده از ترشحات سرویکوواژینال به آزمایشگاه انتقال داده شدند و میزان H.C.G-β اندازه‌گیری گردید و نتیجه در یک فرم اطلاعاتی ثبت شد. تمام خانم‌ها پی‌گیری شدند و سن حاملگی به هنگام زایمان در اولین مراجعه پس از زایمان محاسبه و ثبت گردید. در صورت عدم مراجعه، پس از برقراری ارتباط تلفنی قرار ملاقات گذاشته می‌شد و اطلاعات مورد نیاز، دریافت و فرم مربوطه تکمیل می‌گردید. در این مطالعه جهت بررسی H.C.G-β ترشحات سرویکوواژینال به میزان 30 میلی واحد در میلی‌لیتر به عنوان معیار برش(cut off value) در نظر گرفته شد و پس از مشخص شدن زمان زایمان(قبل از ترم یا ترم) در ویزیت پس از زایمان، حساسیت، ویژگی، قدرت پیش‌گویی مثبت و قدرت پیش‌گویی منفی H.C.G-β محاسبه گردید. از 354 نفر، 2/19%(68 نفر) قبل از 37 هفته کامل حاملگی، زایمان کردند. میزان H.C.G-β در میان نمونه‌ها دارای دامنه صفر تا 196 میلی‌ واحد در میلی‌‌لیتر و میانگین 5/37 بود. هفتاد و پنج درصد از افراد گروه پره ترم، دارای H.C.G-β بیش‌تر از 30 میلی واحد در میلی‌لیتر بودند در حالی که تنها 5/10% نمونه‌ها در گروه زایمان ترم، H.C.G-β بیش‌تر از 30 میلی واحد در میلی‌لیتر داشتند. حساسیت، ویژگی، ارزش پیش‌گویی مثبت و ارزش پیش‌گویی منفی این تست جهت پیش‌گویی زایمان زودرس به ترتیب برابر با 75%، 5/89%، 96/63% و 77/93% بود. با توجه به بالا بودن ارزش پیش‌گویی منفی H.C.G-β در ترشحات سرویکوواژینال به خصوص در خانم‌های در معرض خطر، جهت پیش‌گویی زایمان زودرس، استفاده از این تست می‌تواند بستری شدن غیرضروری و دست‌کاری‌های مضر را محدود نمایدfa_IR
dc.format.extent246
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subject1 – زایمان زودرسfa_IR
dc.subject2 – H.C.G-βfa_IR
dc.subject3 – ارزش پیش‌گویی آزمونfa_IR
dc.subjectماماییfa_IR
dc.titleپیش‌گویی زایمان زودرس توسط اندازه‌گیری میزان H.C.G-β در ترشحات سرویکوواژینالfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue43
dc.citation.spage749
dc.citation.epage756


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد