صرع در کودکان مبتلا به فلج مغزی

Abstract

در این مطالعه مقطعی، 68 کودک(12-1 ساله) مبتلا به فلج مغزی و تشنج طی مدت 2 سال( دی‌ماه 1380 تا دی‌ماه 1382) در بیمارستان حضرت رسول مورد بررسی قرار گرفتند. هم‌چنین 60 کودک که در محدوده سنی مشابه قرار داشتند و تنها مبتلا به صرع بودند در گروه شاهد قرار گرفتند. هدف از این مطالعه یافتن ارتباط بین فلج مغزی و صرع و نیز بررسی فرم تشنج، عوامل مستعد کننده و پیش‌آگهی تشنج در کودکان مبتلا به فلج مغزی بوده است. سن متوسط شروع تشنج در کودکان مبتلا به فلج مغزی 5/5±13 ماه و در گروه شاهد بالاتر (2/7±32 ماه) بود. در 42 نفر(7/61%) از کودکان مبتلا به فلج مغزی تشنج در سال اول زندگی شروع شده بود. در حالی که در 18 نفر(3/13%) از گروه شاهد شروع تشنج در طی سال اول زندگی بوده است. شیوع تشنج دوره نوزادی در کودکان مبتلا به فلج مغزی نسبت به گروه شاهد بسیار بالاتر مشاهده شد(5/22% در مقایسه با 3/3%). در 95% از کودکان مبتلا به فلج مغزی تاخیر معیارهای تکاملی وجود داشت در حالی که در گروه شاهد این میزان تنها 20% بوده است. تشنج منتشر(جنرالیزه) شایع‌ترین نوع تشنج در هر دو گروه بود اما شیوع اسپاسم انفانتیل در کودکان مبتلا به فلج مغزی بالاتر مشاهده شد(7/11% در مقایسه با 6/1%). صرع در کودکان مبتلا به اسپاستیک تتراپلژی بیش از سایر انواع فلج مغزی وجود داشت. کنترل صرع در کودکان مبتلا به فلج مغزی مشکل‌تر از گروه شاهد بود و این دسته اغلب به 2 یا تعداد بیش‌تری داروی ضد صرع برای کنترل تشنج نیاز داشتند. درصد تشنج‌های مقاوم و استاتوس اپی‌لپتیکوس نیز در این گروه بیش از گروه شاهد بوده است